Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мана самаях йӑмшахлатнӑ чир ҫак влаҫа та кӑштах вӑйсӑрлатнӑ паллах, анчах эпӗ тепӗр чухне, чунра, унӑн хурҫӑлла куҫӑмне ҫав-ҫавах илтетӗп, вӑл хӑй ҫухалас йӳтӗмӗ ҫуккине пӗлтерет.

Эта власть несколько ослабела благодаря острой болезни, но я все еще слышал иногда, в душе, ее стальное движение, не обещающее исчезнуть.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл хӑйӗн хӗрӳ туйӑмлӑхне ултавсӑр тивӗҫтерет, анчах туйӑмӗсен хӗрӳлӗхӗ хурҫӑлла организмне аркатаймасть, унӑн кӑмӑл туртӑмӗпе ӑнтӑлӑвӗ ватӑлми чӗрин тата тӗреклӗ чунӗн ҫулӑмӗпе татти-сыпписӗр ҫӗнелсех-ҫамрӑклансах тӑраҫҫӗ.

Он честно служил страстям, но они не могли сломить его стальной организм, вечно обновляемый пламенем нестареющего сердца и непоколебимой души.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн пичӗ, — арпашӑнса-сапаланса ӳсекен ҫутӑ сухалӗнчен, ҫӳлелле хаяррӑн йӑтӑннӑ ҫӑра мӑйӑхӗнчен курӑнакан сӑмсипе тутине тата куҫӗсене пит теме юрать тӗк, — типшӗм, янкӑр уҫӑ темелле, анчах куҫӗсем кӑвак хӑйӑр пек, таса хурҫӑлла ялтӑркка, хӑюллӑн, шӑтарасла пӑхаҫҫӗ.

Его лицо, если можно назвать лицом нос, губы и глаза, выглядывавшие из бурно разросшейся лучистой бороды и пышных, свирепо взрогаченных вверх усов, казалось бы вялопрозрачным, если бы не глаза, серые, как песок, и блестящие, как чистая сталь, с взглядом смелым и сильным.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.