Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хурчканни пек кукӑр сӑмси айӗнче кӑвакарма пуҫланӑ вӑрӑм мӑйӑхӗ ик енне усӑннӑ, сулахай куҫ харшийӗ урлӑ ҫӗвӗ каҫса каять.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Анчах ик-виҫ утӑм тусанах ун куҫне сулахай енчен ҫын мӗлки туртса илчӗ — ак тамаша: унпа юнашарах Полина патнелле ӑвӑс шукли пек тӑслак Вертихвостов та тапраннӑ иккен, хӑйӗн пичӗ-куҫӗ пӗлӗтре явӑҫакан, чӑх ҫурине чӗрнипе кап! ҫаклатса илесшӗн майӑклакан хурчканни пек вичкӗн, вушар.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Те хӗвеле хирӗҫ пӑхнӑран, те яланхи йӑлипе чеен кулкаланӑран, вӑл ҫырӑ куҫӗсене хӗснӗ, хурчканни пек шӗвӗр сӑмсине уснӑ, ҫӳхе тута хӗррисене пӗркелентернӗ.

Куҫарса пулӑш

VII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Кайӑкӗсем унӑн пурте пӗрешкел: хурчканни пек сарлака кӑкӑрлӑ тата шӗвӗр сӑмсаллӑ.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.

Шӗшлӗ хурчканни пек кукӑр сӑмси ҫунаттисене сарса сывлама тытӑнчӗ, мӑшлатрӗ, вара тулашса кӑшкӑрса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Эпӗ пултарнӑ пулӑттӑм, — ҫилӗллӗн мӑкӑртатать Блаженко, хурчканни пек куҫӗсене мӑчлаттарса.

— Я смог бы, — сердито бурчит Блаженко, мигая своими ястребиными глазами.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӑна унӑн хурчканни пек куҫӗсем, ялан сиккелекен ҫӳлти тути айӗнче йӑлтӑртатакан ылтӑн шӑлӗ, ҫӳлелле пӗтӗрсе лартнӑ кӑвакрах мӑйӑхӗсем, ҫӑмӑл сухалӗ, ҫатӑрах тытса лартма пултаракан кайӑкла пӳрнисем тарӑхтарчӗҫ, пуринчен ытла яланах сывлӑшра мӗн те пулин кукӑрткаласа ӳкерсе кӑтартакан сылтӑм аллин шӗвӗр пӳрни кӑмӑла каймарӗ.

Раздражали ястребиные глаза, золотой зуб, блестевший за верхней, судорожной губою, седенькие усы, воинственно закрученные, весёлая бородка и цепкие, птичьи пальцы рук, особенно неприятен был указательный палец правой руки, всегда рисовавший в воздухе что-то затейливое.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Юн кӗвӗлсе ларнӑ, кӑвакарса тухнӑ вырӑнсене пӑхӑр укҫапа е пӑр катӑкӗпе сӑтӑркаласа, Алексей нимӗн те чӗнмерӗ, хурчканни пек куҫӗсене ялтӑртаттарса тӑчӗ ҫеҫ.

Растирая кровоподтёки медной монетой или кусками льда, Алексей угрюмо отмалчивался, поблескивая ястребиными глазами.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хурчканни пек ҫивӗч куҫӗсене ялкӑштарса, шофер ҫурма саспа ӗнӗрлесе юрлать:

Посверкивая ястребиными своими глазами, шофер вполголоса напевал:

Юлашкисем... // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пичӗсем хура, пит шӑммисем сарлака, ухмахрах сӑнлӑ, сӑмсисем хурчканни пек, кашниех хӗрӗхелле ҫитнӗ ҫынсем; начар тумланнӑ, тусанланса пӗтнӗ, тарланӑ; сӑнран пӑхсан — ӑстаҫӑсем — ӑстаҫӑсем мар, господасем — господасем мар, турӑ пӗлет мӗнле ҫынсем вӗсем.

Лица смуглые, широкоскулые, тупые, с ястребиными носами, лет каждому за сорок, одеты плохо, в пыли, в поту, с виду ремесленники — не ремесленники и не господа… Бог знает что за люди.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сӑнӗ хурчканни пек, хаяр.

Лицо ястребиное, строгое.

Сенкер инҫет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вахмистр, казеннӑй тӳме пек ҫаврака, хурчканни евӗрлӗ ҫивӗч куҫӗсене кулӑпа ҫулантарса: — Ҫара уран ан ҫӳре, ухмах! — терӗ.

Вахмистр, масля в улыбке круглые, как казенные пуговицы, коршунячьи глаза, ответил, отъезжая: — Не ходи босой, дурак!

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петртан ултӑ ҫул кӗҫӗнтерех пулин те, унтан пӗр пуҫ ҫӳллӗш ҫӳллӗрех пулнӑ, сӑмси ашшӗнни пекех — хурчканни евӗр кукӑр та усӑнчӑкрах, кӑшт чалӑшрах хушӑксенче сенкер куҫ шӑрҫисем ҫунса тӑраҫҫӗ, питҫӑмартисен лаптак шӑммисем хӗрелсе пыракан сарӑ-хӑмӑр тирпе витӗннӗ.

На полголовы выше Петра, хоть на шесть лет моложе, такой же, как у бати, вислый коршунячий нос, в чуть косых прорезях подсиненные миндалины горячих глаз, острые плиты скул обтянуты коричневой румянеющей кожей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.