Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурланнипе (тĕпĕ: хурлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Егор Петровичӑн, пӑлханнипе, савӑннипе тата хурланнипе пулӗ, сасси те тухман.

Куҫарса пулӑш

Вуннӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Эпӗ чӑтаймарӑм, пӗрре хурланнипе, тепре тарӑхнипе ахӑлтатсах кулса ятӑм.

Куҫарса пулӑш

Пӗр самантрах… // Василий Давыдов-Анатри. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 6–7 с.

Пушшех те хурланнипе татах ӗҫет, каллех савӑннӑ пек пулать.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ йывӑҫҫи // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Ҫавӑншӑн хурланнипе куҫҫуль тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗр тенкӗ // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 102–105 с.

Вӗсем, чун хурланнипе макӑрма хатӗрленнӗ пек, сӑмсисене нӑшт-нӑшт тутаркаласа илчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

22. Алран вӗҫерӗннӗ ҫӑрттан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Усӗҫ-ха ман ачасем те, ватӑла киле ашшӗне пулӑшакан пулӗҫ, — текелесе хурланнипе пӳртрен тухса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫӳлти патшалӑхра пултӑрах, ҫапах та! — сӑхсӑхса илчӗ те хурланнипе макӑрчӗ Тоскинеев.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Чылайччен ним чӗнмесӗр утрӗҫ асламӑшӗпе мӑнукӗ: пӗри — чунӗ хурланнипе, тепри — чӗри ҫуннипе сӑмах тупмарӗ ҫул ҫинче.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тепӗр чухне вӑл хурланнипе савӑннине пӗлме те хӗн.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

«Халӗ тин хурланнипе нимӗн те тӑваймӑн. Хӑвна упра. Эс йӗнипе нимӗн те улшӑнмасть. Пӗлетӗп: вӗрентме ҫӑмӑл, инкек тӳсекене чӑтма йывӑр, ҫапах та ӗнен мана, иртнине каялла тавӑраймӑн», — тенӗччӗ вӑл Маринӑна пытарса килсен.

«Теперь уж горюя ничего не сделаешь. Береги себя. Из-за плача ничего не поменяется. Знаю, что легко учить, трудно вытерпеть горести, но поверь мне, прошлого не вернуть», — говорил он, когда пришел на похороны Марины.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫул тӑршшӗпех, хурланнипе шӑп пулса, халӑх траурлӑ процессие кӗтсе тӑнӑ.

На всем пути в скорбном молчании народ встречал траурную процессию.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Анчах мана генерал Дохтуров тухса кайни ҫинчен пӗлтерчӗҫ, вара хурланнипе чӗре ҫуннӑ пулсан та, итлемелле пулчӗ.

Но меня уведомили, что генерал Дохтуров уже выступил, и так мне оставалось только повиноваться с сердцем, стесненным грустью».

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Эх, Спартак, Спартак, хӗрхенсем хӑвӑн ачуна, хӗрхенсем мана — вӑйсӑр та телейсӗр хӗрарӑма, эсӗ вилес пулсан, тарӑхнипе хурланнипе эпӗ те вилсе выртатӑп.

О Спартак, Спартак, пожалей свою дочь, пожалей меня, слабую я несчастную женщину, которая умрет от отчаяния, от печали, если ты умрешь…

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хурланнипе сӑмсипе нӑш-нӑшш! турткаласа Буратино ҫак путсӗр те ылханлӑ апатланмалли вырӑнтан тухса кайрӗ.

Пошмыгивая носом от огорчения, Буратино покинул проклятую харчевню.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ ҫавӑн ятлаҫнине, музыкӑна итленӗ пек, итлерӗм, эпӗ хурланнипе тата ӑшра Наталине тав тунипе чӗреме вӗри куҫҫуль вӗтелентерсе тӑратчӗ, ӑна чарма хӑтланнипе эпӗ чӑнтӑхсах каяттӑм.

Я слушал эту брань, как музыку, сердце больно жгли горячие слёзы обиды и благодарности Наталье, я задыхался в усилиях сдержать их.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ ӑна кӗнекине вуласа тухма ӗлкӗрейменни ҫинчен тата мана вулама чарни ҫинчен каласан, хурланнипе те ҫав хӗрарӑма курнӑшӑн хӗпӗртенипе ман куҫҫуль тухса карӗ.

Когда я сказал ей, что не успел прочитать книгу и что мне запрещают читать, у меня от обиды и от радости видеть эту женщину глаза налились слезами.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ пит хурланнипе тата тӗлӗнсе хытса кайнипе пӑрахса утаймастӑп, — мана кукамай йӑмӑкӗн: Хӗрарӑм вӑл — вӑй, Ева турра хӑйне те улталанӑ, тенӗ сӑмахӗсем аса килеҫҫӗ.

Я не могу уйти, окаменев от изумления и горького, тоскливого чувства, — мне вспоминаются слова бабушкиной сестры: «Баба — сила, Ева самого бога обманула…»

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Кӑна, пӗлетӗн-и, пӗр хӗр шутласа кӑларнӑ: ҫуркуннерен пуҫласа вӑл каччӑсемпе сӳреме пуҫланӑ, хӗл ҫитнӗ ҫӗре юратнӑ каччи ӑна пӑрахнӑ, тен тепӗр хӗр ҫумне ҫыпӑҫнӑ пуль, вӑл вара чӗререн хурланнипе макӑрма тытӑннӑ…

Это, видишь, девица сложила: погуляла она с весны-то, а к зиме мил любовник бросил её, может, к другой отошёл, и восплакала она от сердечной обиды…

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ытла хурланнипе Гвозден отряд умӗнче хӑйне хӑй епле тытнине те, ӑна партизансенчен инҫерех, уртӑш чӑтлӑхнелле илсе кайса, куҫа-куҫӑн калаҫса лӑплантарма тӑрӑшнӑ чухне Павӑла хӑй мӗн-мӗн каласа кӑшкӑрнине те ӑнланса илеймерӗ.

Пережитые страдания и накопившаяся боль всколыхнули все мысли и чувства Гвоздена, в душе у него был хаос, сейчас он не помнил ни совершенного поступка, ни тех страшных обвинений, которые он бросил в лицо Павле, боясь, что их могут услышать партизаны, Павле силой тащил Гвоздена в можжевельник, приговаривая какие-то успокоительные слова.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Серби халӑхсӑр тӑрса юлать… — старик вара хурланнипе хӑй пуҫне мӗн пырса кӗнине пӗтӗмпех вӑрҫма тытӑнчӗ.

Без народа останется Сербия! — старик в отчаянии он разразился проклятиями.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех