Шырав
Шырав ĕçĕ:
хирӗнчӗклӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хветура питне аванрах курам тесе, Тимуш пӗшкӗнчӗ те сылтӑм ури хирӗнчӗклӗ пулнипе сулӑнса кайрӗ, пуҫӗпе каштана ҫапӑнчӗ.
IV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.
Ҫав вӑхӑтрах ун хӑлхине тырӑ йышӑнаканӑн чарӑна пӗлмен хирӗнчӗклӗ сасси, таҫтан инҫетрен пек, илтӗнсе тӑнӑ:А до слуха его как будто откуда-то издали доносился беспокойный, неприятно резкий голос приемщика:
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Митька калитке умӗнче хирӗнчӗклӗ питӗркӗче — алӑк сӑлӑпне уҫас тесе аппаланса тӑнӑ хушӑра сарай кӗтесси хыҫӗнчен вӗҫерсе янӑ тӑватӑ йытӑ ӗрӗхсе тухрӗҫ те, ют ҫынна курса, тап-таса шӑлса тасатнӑ картиш тӑрӑх ӗрленсе те ҫитрӗҫ.
2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Страницăсем:
- 1