Шырав
Шырав ĕçĕ:
тӑрӑхли (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан тив, унта ҫурӑ та-та чӗрӗк тӑрӑхли те пултӑр.
XXVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Ҫырма хӗрринче витре пысӑкӑш кавӑнсем выртаҫҫӗ, кунта ҫавраки те, тӑрӑхли те пур.
Яшка витӗр Шӑнкӑртам курӑнать // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 86-88 с.
Беседка патӗнчен чӑнкӑ ҫыранпа аялалла икӗ картлашка анаҫҫӗ, — беседка тӗлӗнчех аялта ҫулла шыва кӗмелли вырӑнсем курӑнаҫҫӗ: йӑрӑм-йӑрӑмми — шурӑпа кӑвак тӑрӑхли — Фогелӗн, хӗрлӗ тӗсли — хула пуҫлӑхӗн, тӗссӗрри тата, хӗвелпе сарӑхса кайнӑ хӑмасенчен ҫапкаласа туни — «халӑх» валли.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Страницăсем:
- 1