Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкӑс сăмах пирĕн базăра пур.
тӑкӑс (тĕпĕ: тӑкӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халапа ӗненес пулсан, хӑйсем унччен пурӑннӑ вырӑнта тӑкӑс пулма пуҫласан вӗсем, ирӗклӗ пурнӑҫ шыраса, аслӑ Атӑл тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарма пуҫланӑ.

Куҫарса пулӑш

Юрату пӑшӑлтатса ҫуралать // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Йӑкӑш-якӑш юхнӑ чух Вӗҫсе пырать симӗс хыс, Ҫавӑрӑнса илнӗ чух Пӑркаланать пит тӑкӑс.

Куҫарса пулӑш

XIV. Тухатмӑш // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

А-а-а-а-а! — тавра шӑплӑхне ӑшне тавӑрсах ҫурса ячӗ вӑл качака таки ун патнелле урисене хыттӑн пусса пӗр тӑкӑс талтлаттарса ҫывхарнӑ май.

Куҫарса пулӑш

Трофим // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 96–116 с.

Ятне те нумаях пулмасть кӑна пӗлтӗм, — пӗр тӑкӑс калаҫӑва хӑвӑртлатрӗ хӗрарӑм ҫак вырӑнта.

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Ҫынсем кӑшкӑрашнипе сывлӑшра тӑкӑс.

В воздухе было тесно от восклицаний.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Вӑл ӗнтӗ шаннӑ, ӑна нӳрӗ те тӑкӑс шӑршӑ ҫапа пуҫланӑ.

Она уже увяла, и к ее благоуханию примешивался легкий запах сырости и тления.

11 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Пуллисем шӑтӑкран тухса тарма тӑрӑшаҫҫӗ, вӗсене кунта епле тӑкӑс иккенне пӑхма та кичем.

Они делали невероятные усилия, чтобы выскочить из ямы, и от этой рыбьей тесноты становилось скучно глазам.

Хаваслӑ шӳт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Кунтан Саппун-тӑвӑн сӑртлӑ тӳремлӗхӗ курӑнса тӑрать, унтан сылтӑмра, инҫе пирки тӑкӑс сывлӑш витӗр кӑваккӑн курӑнакан Балаклав чулӗсем тӑсӑлса тӑраҫҫӗ.

Виднелось плато Сапун-горы, вправо от нее синели скалы Балаклавы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пире мӗн пурӗ унӑн ӗсӗкленипе сикекен хулпуҫҫийӗпе ӗнсе хыҫне тӑкӑс ҫыхса хунӑ ҫивӗттунисем ҫеҫ курӑнаҫҫӗ.

Мы видели ее вздрагивающие плечи и косы, завязанные на затылке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Маньчжури хурӑнӗ сӗткенленме пуҫларӗ, трасса ҫинче пурте хурӑн хуппинчен тунӑ куркасенчен тутлӑрах та тӑкӑс шыв, «ҫуркуннен сиплӗ эрехне» ӗҫрӗҫ.

Под белой корой манчжурской березы началось движение сока, и на трассе все пили из берестяных стаканчиков сладковатую терпкую воду, живительное «вино весны».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Винт пит пушӑ пулсан, винта ӑшӑтас пулать — вӑл вара тӑкӑс кӗрекен пулать.

А если винт слаб, то нагреть винт, и он будет туг.

I // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Салтаксен тӑкӑс ушкӑнӗ пӗрремӗшпе иккӗмӗш классен залисене капланчӗ.

Густая толпа солдат заполнила залы первого и второго классов.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Тавар станцин парапечӗ тӑрӑх нимӗҫ салтакӗсем тӑкӑс цеп пулса выртса тухнӑ, салтаксен тепӗр ушкӑнӗ платформа ҫинче бронеавтомобилпе тата орудисемпе тӑрмашать.

Густые цепи немцев залегли вдоль парапета товарной станции, другая часть солдат возилась на платформах с бронеавтомобилем и у орудий.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Сасси унӑн альт, шалтан, кӑкӑртан тухакан тӑкӑс та тикӗс сас.

Голос у нее — альт, грудной, бархатистый.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн тӑкӑс ҫамки урлӑ пӗркеленчӗк тӑсӑлса выртать, куҫӗсем кӑвакарнӑ куҫхаршисем айӗн сиввӗн пӑхкалаҫҫӗ.

У него морщина поперек упрямого лба залегла изломом, а глаза из-под седоватых бровей посматривали тяжело.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Фоминӑн йӗнер пӗкечи ҫине хунӑ сулахай алли чӗлпӗре майӗпен тӗрткелесе хыпашларӗ, сӑн-пичӗ вӗҫерӗнсе кайма паман тӑвӑнчӑк ҫилӗ килнипе тӗксӗмленчӗ, анчах хӑй ним те шарламарӗ, ӑсӗнчӗ ҫак тӑкӑс лару-тӑруран тивӗҫлӗн тухмалли мел-мехел шырарӗ.

Левая рука Фомина, лежавшая на луке седла, медленно перебирала поводья, лицо темнело от сдерживаемого гнева, но он молчал, искал в уме достойный выход из создавшегося положения.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗнле тӑкӑс пулсан та эпӗ умстатьине вуласа тухрӑм, ӑна «Сатира сӑннипе» тесе ят панӑ.

Как меня ни толкали, я все-таки прочел передовую, озаглавленную «На острие сатиры!».

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Аслӑ курницӑна кантӑр вӑррипе шӑши каяшӗн тӑкӑс шӑрши ҫапнӑ.

В просторной горнице резко пахло конопляным семенем, мышами.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Питӗ юрататчӗ тата ҫӗре кӗнӗ Петро кӑшт йӳҫек те тӑкӑс тутӑллӑ палан куклине…

Покойный Петро так любил пирожки с горьковатой и вяжущей калиной…

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗриленсе кайнӑ йӗнер сӑранӗпе лаша тарӗн тӑкӑс шӑрши.

Смежные запахи конского пота и нагретой кожи седла.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех