Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑвӑнчӑклӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах шыв ҫулӗ ансӑрланнӑ вырӑнсенче асапа кӗрсе ӳкнӗ Дон тарӑннӑн шарлакланса юхать, тӑвӑнчӑклӑн кӗрлесе, кӑпӑкпа витӗннӗ шурӑ ҫилхеллӗ хумсене урӑм-сурӑм явӑнтарса хӑвалать.

Но там, где узко русло, взятый в неволю Дон прогрызает в теклине глубокую прорезь, с придушенным ревом стремительно гонит одетую пеной белогривую волну.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл сӑмахӗсемпе тӑвӑнчӑклӑн хӑйӑлтатса ахӑлтатать.

Она хохотала, хрипло и сдавленно выговаривая:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ унашкал ӗҫшӗн казаксене хӑлха чикки тыттарса янӑ, атте ав ҫынсене ҫаратма килет иккен! — чӗтрене ерсе тӑвӑнчӑклӑн хӑшӑлтатса сывларӗ Григорий.

Я казакам морды бил за это, а мой отец приехал грабить жителев! — дрожал и задыхался Григорий.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Куртӑр-и ӗнтӗ! — тӑвӑнчӑклӑн кӑшкӑрса каларӗ Ильин.

— Вот видите! — отчаянно воскликнул Ильин.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Каймастӑп, — пӗр чееленмесӗр хуравларӗ Аксинья, тӑйлӑк-тайлӑк пӳрт тата мӑянпа хытхура ашкӑрса кайнӑ картиш ҫинелле тӑвӑнчӑклӑн пӑхса.

— Не уйду, — просто ответила Аксинья, со сжавшимся сердцем оглядывая полуразрушенный курень и баз, бурно заросший лебедой и черным бурьяном.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Листницкий аллине чӗтрекен аллипе ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ те, темле мелсӗррӗн те тӑвӑнчӑклӑн кармашса, ӑна хӑй патнелле туртрӗ; вӑйран термекленнипе пушшех шурса кайнӑскер, йӗпе куҫне кӑштах ҫӗклесе, типсе кушӑрханӑ вӗри тутипе Листницкий алли ҫумне тӗршӗнчӗ.

Он вцепился в руку Листницкого дрожливым пожатием, а потом неловким, отчаянным движением потянул его к себе и, еще больше бледнея от усилий, приподнимая мокрую голову, прижался к руке Листницкого запекшимися губами.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, пуҫне аллипе тытса, йывӑррӑн та тӑвӑнчӑклӑн хӑрӑлтатса, ҫӗр каҫипех сӗтел хушшинче ларчӗ.

Он всю ночь просидел за столом, свесив на руки голову, тяжело и хрипло вздыхая.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пукана аяккарах шутарса лартрӗ те, хумханчӑклӑн тытӑнса, тӳррӗн пырса ҫапакан вичкӗн те витӗмлӗ сӑмахсем шыраса, тӑвӑнчӑклӑн калаҫма пуҫларӗ:

Отодвинув стул, он заговорил натужно, заикаясь от волнения, ища какие-то большие, сокрушающие слова убеждения:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ушкӑн варрине сиксе кӗчӗ те, аллисемпе урӑм-сурӑм хӑлаҫланса, кӗпе ҫухи ҫинчи тӳмисене тӑпӑлтарса, тӑвӑнчӑклӑн хӑрӑлтатрӗ, шурӑ кӑпӑклӑ сурчӑкпа чыхӑнса тапӑртатма тытӑнчӗ.

Он прыгнул на средину круга, отчаянно взмахнул руками, обрывая на вороте рубахи пуговицы, захрипел, задергался, пенясь бешеной слюной:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хутор атаманӗ Кирюшка Солдатов (вӑрҫӑра вӗлернӗ Маныцков вырӑнне юлнӑскер), хӗрлӗ мӑйӑхлӑ, чапрасрах куҫлӑ чанккамас казак, хӑйне ытла та тӑвӑнчӑклӑн тытрӗ; лавкка умӗнче хӗрсе кайнӑ шавлӑ калаҫӑва те-еплерен ҫеҫ хутшӑнкаласа, чалпашшӑн пӑхакан куҫӗсене казаксен пичӗсем тӑрӑх шутарчӗ, хушшӑн-хушшӑн хыпӑнчӑклӑн ҫухӑрашса ҫатӑлтатрӗ:

Хуторской атаман Кирюшка Солдатов (преемник убитого Маныцкова), большой рыжеусый и чуть раскосый казак, был подавлен, в разговоре, оживленно закипевшем у лавки, участия почти не принимал, ползал косыми глазами по казакам, изредка вставляя растерянное восклицание:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех