Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унтан — тӑван ҫӗршыва тӑврӑнни, пушанса юлнӑ, пӗтнӗ пурнӑҫ, кӑштӑртатса, ӑна-кӑна тӑвас тесе тӑрӑшни, мӗншӗн ун пек турӑм-ши тесе усӑсӑр аса илни, ҫавӑн пекех усӑсӑр манӑҫа тухни — епле тавӑрчӗ ӑна пурнӑҫ, кашни минутра, пӗрмаях… кӑшт ҫеҫ, анчах нихҫан та тӳрлетме ҫук суран пек, ҫынна парас парӑма пӗрер пусӑн парса пынӑ пек пулчӗ ун пурнӑҫӗ…

Потом — возвращение на родину, отравленная, опустошенная жизнь, мелкая возня, мелкие хлопоты, раскаяние горькое и бесплодное и столь же бесплодное и горькое забвение — наказание не явное, но ежеминутное и постоянное, как незначительная, но неизлечимая боль, уплата по копейке долга.

XLIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.