Шырав
Шырав ĕçĕ:
тӑвайманнишӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан вара кун каҫа та пӗр хӑнӑхтару тӑвайманнишӗн, пӗр йӗрке диктант ҫырайманнишӗн тата пӗр правило та вӗренейменнишӗн кулянса илтӗм.
«Эпӗ килнӗ! Килнӗ!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
Халӗ ӗнтӗ вӑл татӑклӑ ҫӗнтерӳ тӑвайманнишӗн пӑшӑрханса асапланать, хӑйне валли вырӑн та тупаймасть.И теперь, не добившись столь решительной победы, мучился своими неудачами.
3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Румянцев ҫамрӑк генерал турккӑсене ҫӗнтернӗшӗн, хӑй фельдмаршал пуҫӗпе ҫакна тӑвайманнишӗн хытӑ кӳреннӗ.Обидно стало Румянцеву, что молодой генерал одержал победу над турками, а он, фельдмаршал, не может.
Туртукай // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.
Страницăсем:
- 1