Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутри (тĕпĕ: тут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петро тутине вӑрӑммӑн чалӑштарчӗ, шупка сарӑ куҫ харшисене сиктерсе илчӗ те, куҫӗсене тартса, хуралса кайнӑ, табак шӑршипе касӑлнӑ сӑмса тутри ҫине сӑмсине нӑшлаттарса шӑнкартрӗ.

Петро длинно покривил рот, шевельнул белесыми бровями и, пряча глаза, высморкался в грязную, провонявшую табаком утирку.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл карттус айӗнчен кӑларнӑ хӗрлӗ сӑмса тутри ҫине вӑрахчен сӑмсине шӑнкартса аппаланчӗ.

Он долго сморкался в красную, вынутую из фуражки утирку.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсир мӗн… сӑмса тутри тӗркипех чиксе тухман пулӗ?

Вы-то… или дюжиной носовых платков запаслись?

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унти мӗн пур япаласем Аньӑна аса илтерсе тӑраҫҫӗ: манса хӑварнӑ сӑмса тутри те, салтак подсумокӗ те, пӑхӑр курка та — алли пырса сӗртӗннӗ кашни ӑпӑр-тапӑр япала Анна шӑршине упраса хӑварнӑ.

Там каждый предмет еще дышал присутствием Ани, каждая вещь хранила ее запах: и забытый носовой платок, и солдатский подсумок, и медная кружка — все, к чему прикасались ее руки.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ку сана, анне… — амӑшне ӑшӑ шаль тутри кӑнтарса пачӗ вӑл.

— Это тебе, маманя… — он протянул теплый шалевый платок.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсенчен пӗри, казак офицерӗ, кӗсйинчен сӑмса тутри кӑларса, пуҫӗ тӗлӗнче сулласа илчӗ.

Один из них, казачий офицер, вынул носовой платок, помахал им над головой.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хуҫи ҫуна ҫинчен аннӑ тата тӑлӑп аркине сирсе сӑмса тутри кӑларнӑ хушӑра вӑл, лашан ҫӑварлӑхне вӗҫертсе ярса, ун ҫине ашӑк витсе хума та ӗлкӗрчӗ.

И, пока хозяин вылезал из саней и, откинув полу тулупа, доставал носовой платок, успел разнуздать лошадь, накинуть попону.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑнсӑртран ҫапла пулчӗ-и ку е юриех турӗ ӑна Степан, — анчах пӗррехинче вӑл окопран тухрӗ те кӗсйинчен ҫул ҫине тӗрӗллӗ пит тутри кӑларса ӳкерчӗ.

Но однажды, случайно ли, или нарочно, выходя из окопной землянки, обронил Степан вышитую утирку.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫуллахи китель ҫутатнӑ тӳмисемпе йӑлтӑртатса выртнӑ, ҫемҫе пиртен ҫӗленӗ шурӑ гимнастерка ылтӑн погонӗсемпе ҫунса тӑнӑ, хырӑнмалли прибор, супӑнь хуракан савӑтпа супӑнь, станица аптекинче илнӗ одеколон, Анфиса якатса хатӗрленӗ аялтан тӑхӑнмалли кӗпе-йӗм, питшӑлли, виҫ кӗтеслӗ икерчсем пек хутлатса хуна пӗр купа сӑмса тутри — пурте хатӗр пулнӑ.

Тут лежали и летний китель, блестевший начищенными пуговицами, и белая гимнастерка из мягкого полотна, с погонами, и бритвенный прибор с мыльницей, флакон одеколона, купленный в станичной аптеке, и наглаженное Анфисой белье, полотенце, носовые платки, сложенные уголком, как обычно складывают блины.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен Анфисӑн чӑмӑркка пуҫне хӑш вӑхӑтра тытса чӑмӑртанине те астуса юлмарӗ, утӑ купи ҫине тутри ӳкнине те курмарӗ, хӑйӗн кулса тӑракан вӗри тутипе чуптума тытӑнсан, ури айӗнчи ҫӗр хускалнӑ пек, чӗтреннӗ пек туйӑнса кайрӗ ӑна…

Семен не помнил, как сжал ладонями ее маленькую голову, не видел, как на копну упала косынка, он стал целовать ее смеющиеся горячие губы, и земля под ним точно зашаталась и закружилась…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аксинья, хӑй ӑшӗнче тӑвӑнса ҫитнӗ ҫилӗ вӗресе тӑнине туйса, Наталйӑн тутри айӗнчен аллисем ҫине усӑнса аннӑ пӗр ярӑм хура ҫӳҫ пайӑрки ҫине шӑтарса пӑхрӗ.

Аксинья, чувствуя, как мечется в ней безысходная злоба, глядела на прядь прямых черных волос, упавших из-под платка на руку Натальи.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Адъютант, раснах ачаш пӑхса усракан кача пӳрнине чарӑлтарса, кӗсйинчен сӑмса тутри туртса кӑларчӗ, анчах сӑмсине шӑнкарма ӗлкӗреймерӗ.

Адъютант достал платок, изящно топыря холеный мизинец, но высморкаться не успел.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья ҫанӑ хутламӗ хушшине пит тутри чикрӗ те крыльцана тухрӗ.

Сунув за обшлаг рукава утирку, Наталья вышла на крыльцо.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лукинишна аллисене пилӗке тытрӗ, сулахай аллинче — пит тутри.

Лукинична уперла руки в боки, в левой — утирка.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тутри ҫине вӑл хӗрлӗ пурҫӑнпа ҫулҫӑсемпе ҫырласем тӗрленӗ.

На платке были вышиты ею красным шелком листья и ягоды.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Стена ҫумӗнчи ретре хӗрарӑмсем кӑна: вӗсен хушшинче пуҫне шура шаль тутӑр ҫыхнӑ Варвара Сергеевна Аршинцева; илемлӗ пӗчӗк пуҫӗнчи ҫӳҫне темле хутлатса хунӑ Настенька Вирцева; хутортан килнӗ Глаша Несмашная, вӑл ваткӑллӑ пиншак тӑхӑннӑ, пуҫне ҫыхнӑ тутри унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине шуса анать.

В крайнем от стенки ряду одни женщины: среди них с белой шалью на плечах Варвара Сергеевна Аршинцева, Настенька Вирцева с замысловатой прической на красивой маленькой голове, Глаша Несмашная, приехавшая с хутора в теплой стеганке и в платке, сползающем ей на плечи.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗррине кӑвак хӑю тытнӑ виҫкӗтеслӗ тутри унӑн хулпуҫҫи ҫинче выртать, вӗҫӗсене кӑштах кӑкӑр ҫине ҫыхкаласа янӑ.

Косынка с широкой голубой каймой лежала у нее на плечах, и концы ее были слегка связаны на груди.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун ҫийӗнчи юбкӑпа пӗчӗк кофта ӳт ҫумне ҫыпӑҫса кӑкӑрӗпе пилӗкне пӑвса тӑраҫҫӗ; йӗпеннӗ тутри хулпуҫҫи ҫине шуса аннӑ, сапаланнӑ ҫӳҫӗ питҫӑмартисем ҫинче выртать, ун тӑрӑх шыв юхать, — хӗрарӑм халь анчах шывран ишсе тухнӑ темелле.

Юбка и кофточка на ней прилипли к телу, обтянули ее груди, бедра; мокрая косынка сползла на плечи, волосы были растрепаны, лежали они на щеках, и с них стекали струйки воды, — казалось, что женщина только что выплыла из реки.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тутри айӗнчен тухса тӑракан тӗлӗнмелле ҫутӑ ҫӳҫне тӳрлетсе, вӑл ҫынсем ҫине хӑюллӑн та уҫҫӑн пӑхать.

Поправляя выбившиеся из-под косынки светлые волосы, она смотрела на людей.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӑмӑллӑ-ҫке ҫакӑн пек ҫынла калаҫма: Матрена килнине илтетӗн те спальнӑна сӑмса тутри илме каятӑп тесе, кухньӑна чупса тухатӑн, унта вара 12 т. 50 пуслӑх эрех куратӑн, — апат ҫинӗ чухне виҫҫӗмӗш пайне ҫеҫ ӗҫсе яратпӑр вӗт, — кондитерски кукӑль 1 т. 50 пуслӑх — ну, кукӑль илсе укҫана ахалех сая янӑ ӗнтӗ! — ҫаксене курсан, калаҫма уйрӑмах кӑмӑллӑ.

Приятно беседовать с таким человеком, особенно когда, услышав, что Матрена вернулась, сбегаешь на кухню, сказав, что идешь в свою спальню за носовым платком, и увидишь, что вина куплено на двенадцать рублей пятьдесят копеек, — ведь только третью долю выпьем за обедом, — и кондитерский пирог в один рубль пятьдесят копеек, — ну, это, можно сказать, брошенные деньги, на пирог-то!

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех