Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутана (тĕпĕ: тутан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туртас килни чӗлхене, тутана вӗчӗлтеттерет.

Ему казалось, что язык и губы у него зудят, что он не вынесет этой жажды.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Володя тӗлӗнчен иртнӗ чух ман пырса унпа мирлешессӗм килчӗ пулин те, тутана мӑкӑртса хутӑм, ун умӗнче ҫиллессӗн курӑнма тӑрӑшрӑм.

Проходя мимо Володи, несмотря на то, что мне хотелось подойти и помириться с ним, я надулся и старался сделать сердитое лицо.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кайрантарах вара ҫакна астуса илтӗм: эпир ӗнер ҫурхи ҫӑра тӗтре витӗр вӗҫрӗмӗр, пӗлӗтре зенит снарячӗсем ҫӗр мамӑкӗ евӗр ҫурӑлса шурӑ тӗтӗм кӑларатчӗҫ, самолётӑн ҫуначӗ хуҫӑлнӑччӗ, эпӗ тутана юн кӑларичченех чӑмӑртаса ҫыртсаттӑм; тӗкӗр витӗр мана лётчикӑн пайтах вӑхӑт хушши тинкерсе пӑхнипе хӗсӗннӗ куҫӗсем курӑнатчӗҫ.

Потом вспомнился неудачный вчерашний полёт в липком мартовском тумане, белые дымки зенитных разрывов, развёртывавшихся над головой, точно переспевшие хлопковые коробочки, растерзанное крыло самолёта, закушенная до крови губа и узкие остекленевшие от напряжения глаза лётчика в косом зеркальце.

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

— Мӗн вара, эпӗ сирӗнтен тутана сӗрме писев ыйтатӑп-и?

— А что я, губную помаду у вас прошу?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Аялти тута маларах тухса тӑнӑ чухне ҫӳлти тутана лайӑхрах хӗретмелле, вара тутасем пӗр пек хӳхӗм курӑнаҫҫӗ.

Чтобы рот казался более пластичным, можно верхнюю губу покрасить сильнее, чем нижнюю.

Косметика // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тутана хупӑ тытса, шӑла хӑвӑрт тасатмалла.

Это делают со сжатыми губами и по возможности быстро.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

— Хӗрнӗ тутана ҫанӑпа шӑлкалатпӑр, — Велюш выҫӑхнӑ пек пӑхса илчӗ Шерккей аллинчи симӗс кӗленчене.

— Ничего, рукавом губы утрем — вот и вся закуска! — Велюш, как голодный, не отрывал взгляда от зеленой бутылки, которую Шерккей держал в руках.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тутана алпа хупласа юнашар ларакан ҫынпа пӑшӑлтатни аван мар.

Невежливо шептаться с соседом, прикрыв рот рукой.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эпӗ тутана ҫыртрӑм та, ачасемпе калаҫнӑ чух сӑмахсене уяса илме кирлине, тен, ҫӗрмӗш хут та аса илтӗм пулӗ!

Я закусила губу и в сотый раз подумала: до чего осторожно надо выбирать слова в разговоре с детьми!

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпӗ тутана хускатса та, нимӗнле те калаймастӑп…

 — Я ни губами, никак…

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мана кӑшт калӑр, тутана хускатсанах, малтанхи сӑмаха каласанах…

— А мне немножко, одними губами первое слово только…

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Унӑн пичӗ, чӗркелесе пӗтернӗ пекех, тутана сӗрмелли сӑрпа вараланнӑ.

Лицо его было в губной помаде, как в ссадинах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кӑмӑлла, савӑнӑҫлӑ каҫсем, тутаран тутана пӑшӑлтатни, шӑлсем ҫинче юн тути пулни, телейлӗ чӗре хумханни — пӗтӗмпех ахаль, ним йӗрсӗр, ним пулман пекех иртсе кайрӗ.

Сладкие, радостные ночи, шепот из губ в губы, вкус крови на зубах, трепет счастливого сердца — все прошло без следа, будто ничего и не было.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вара вӑл тутана манӑнне перӗнсе Ҫыртса кӑларчӗ манӑн чӗлхеме.

И он к устам моим приник, И вырвал грешный мой язык.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Элекҫей сӳрӗкрех сӑмах каласан кунӗпех тутана усса мӑртӑхса ҫӳретӗп.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ халиччен пурӑнса та тутана, сӑна писевлетмен, путӗрпе сӑрман, ҫавах Элексей мӑшӑрӑм халичченех юратнине чунпа туйса тӑрап.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тутана кӑштах писевлетнӗччӗ, ӑна веҫех ӗмсе илсе ҫӑтсах ятӑн пуль?

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ман чӗрем хаяррӑн ҫӗкленчӗ те хытрӗ; эпӗ ҫӗрлечченех куҫ харшисене пӗрсе, тутана ҫыртса ҫӳрерӗм — кӗсьере ӑшӑнса кайнӑ ҫӗҫҫе сӑтӑркаласа, малтанах темле хӑрушӑ ӗҫ тума хатӗрленсе, каллӗ-маллӗ уткаларӑм.

Сердце во мне злобно приподнялось и окаменело; я до самой ночи не раздвинул бровей и не разжал губ, и то и дело похаживал взад и вперед, стискивая рукою в кармане разогревшийся нож и заранее приготовляясь к чему-то страшному.

XVII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Тата эп хӗр ача та мар чуптуса ачашланса ҫӳреме… — тетӗп тутана пӑрса.

Потом, я не девочка, чтобы целоваться… — я отвернулся.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Чӑтса ирттермелли те ҫак йӗрӗнчӗк сӑмахсем кӑна юлчӗҫ пуль тенӗччӗ те, кӗсьесем пушӑран сапӑр туйса тутана тӑп тытас та тӳсес тенӗччӗ — ҫук иккен-ха.

Думал, что придётся вытерпеть только эти насмешливые слова, карманы всё равно пустые, надо просто стиснуть губы и потерпеть, но оказалось, самое страшное было впереди.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех