Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тусӑма (тĕпĕ: тус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл маншӑн мӗнле тӑрӑшнине, манпа ҫав тери туслӑ пулнине аса илтӗм те, хам Тонькӑна маар, ӑна хамӑн шанчӑклӑ тусӑма, юратнине ӑнлантӑм.

Вспомнилась забота обо мне, и я понял: не Тоньку люблю, а его, друга и заступника.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ тусӑма хӑтармакайма шут тытрӑм.

Все, иду выручать друга.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан вӑрҫӑ ӗҫӗнче пиҫсе ӑсланнӑ аслӑ ҫарпуҫне (ман хута питех те кӗрекен тусӑма) ҫарсене тачӑ ретсемпе — ҫуран ҫарне ретре ҫирӗм тӑватшар ҫыннӑн, утлӑ ҫарне вунултшар ҫыннӑн тӑратса, параппансем ҫапса, ялавсене сарса вӗлкӗштерсе тата сӑннисене ҫӳлелле тӑратса церемониальнӑй маршпа ман ура хушшипе кӑларма хушрӗ.

Потом приказал главнокомандующему (старому опытному военачальнику и моему большому покровителю) построить войска сомкнутыми рядами и провести их между моими ногами церемониальным маршем, с барабанным боем, развернутыми знаменами и поднятыми пиками — пехоту по двадцать четыре человека в ряд, а кавалерию — по шестнадцать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫакӑн ҫинчен килте ларакан тусӑма каласа кӑтартсан, вӑл шалт тӗлӗнсе кайӗ ӗнтӗ».

Вот удивится Домосед, когда я об этом расскажу!»

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Килех, килех, эпӗ хамӑн ӗлӗкхи тусӑма яланах хавас.

Заходи, заходи, я всегда рад старому другу.

XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Малтан хамӑн тусӑма мӑй таран хӑна тӑватӑп, унтан пожалстӑ — тӑватӑ еннелле вӗҫсе кай!

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Каялла! — тесе кӑшкӑртӑм эпӗ хамӑн улталаннӑ тусӑма.

— Назад! — крикнул я своему одураченному другу.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

— Ну, шыра ӗнтӗ, гражданин! — терӗм эпӗ хамӑн тусӑма тепӗр хут.

— Ну, ищи, гражданин! — повторил я своему другу.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Эпӗ ватӑ ӗнтӗ… халӗ ак пӗртен-пӗр тусӑма пытартӑм, ыйткалакан пек тӑрса юлтӑм… тупас ҫук ӗнтӗ эпӗ урӑх чун ҫумӗнчи юлташа!

А я стар… и вот единого друга схоронил и стал теперь как нищий… не нажить уж мне товарища для души!

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хамӑрӑн кӳршӗ, авалхи тусӑма, Сергей Андрусенкона, фашистсем эсӗ вӗреннӗ техникумра хӗн кӑтартса вӗлернӗ.

Нашего соседа, старинного друга Сергея Андрусенко, фашисты замучили в здании техникума, где ты учился.

17. Ирӗке кӑларнӑ тӑван вырӑнсенчен килекен хыпарсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эп хамах инҫе ҫула ӑсатрӑм, Тусӑма чунтан тупа туса; Хурҫӑран шӑратнӑ хӗҫ тыттартӑм, Тӑшмана ҫӗнме сума суса…

Я сама героя провожала В дальний путь на славные дела, Боевую саблю подавала, Вороного коника вела.

Партизансен крепоҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Халӗ эпӗ чирлӗ тусӑма мӗнпе пулӑшмаллине те пӗлместӗп.

Я страдал оттого, что не знал, как помочь больному другу.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ каҫхи кӑшӑртатакан сасӑсене, тусӑм хуллен сывланине итлесе, тӗттӗмре вӑрахчен лараттӑм, унтан вара тусӑма хӗрхенсе, хам пӗччен пулнине туйса тухса каяттӑм.

Я подолгу сидел во тьме, прислушиваясь к шорохам ночи, к тихому дыханию друга, и уходил с тяжелым чувством жалости и одиночества.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

«Ырӑ кун сӗнетӗп юратнӑ тусӑма, ырӑ ҫыннӑма, Иван Ивановича!» терӗ городничий.

— Доброго дня желаю любезному другу и благодетелю Ивану Ивановичу! — отвечал городничий.

V сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Рыбкин тусӑма курсанах: «Рыбкин, эсӗ герой, анчах вӑт мӗн тума кирлине пӗлейместӗн, аллуна тӑм илтеретӗн. Запас алсиш хуть кӗсъене те пулин илмелле-мӗн, алла тӑм илтересси — правилӑна кӗмест», — тесех калатӑп-ха.

Уж я, как увижу своего дружка Рыбкина, скажу ему: «Ты герой, Рыбкин, а вот недоглядел, руки поморозил. Надо было бы хоть запасные рукавицы иметь, в кармане где-ни-будь, а то это не правило — руки морозить».

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Халӗ, нумай ҫул иртнӗ хыҫҫӑн, эпӗ хамӑн авалхи тусӑма — Буратинона аса илтӗм те сире — хӗрачасемпе арҫын ачасене ҫав йывӑҫ ҫыннӑн ӗненме ҫук тӗлӗнмелле мыскаралла пурӑнӑҫӗ ҫинчен каласа пама шухӑшласа хутӑм.

Теперь, через много-много лет, я припомнил моего старого друга Буратино и надумал рассказать вам, девочки и мальчики, необычайную историю про этого деревянного человечка.

Умсӑмах // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

А лешӗ ӑна каланӑ: эпӗ, барыня, сана хирӗҫ ответлеме пултараймастӑп, эпӗ авланнӑскер, акӑ эпӗ сан валли икӗ тусӑма хатӗрлесе хутӑм, вӗсем — пӗри урҫа, тепри хусах.

А он ей говорит: я тебе, барыня, не могу отвечать, я — женатый, а вот припас я для тебя двух приятелев, так они — один вдов, другой холостой.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Кларк куҫне хупрӗ те, хурланнӑ пек пулса, тутисене чӑмӑртарӗ, ассӑн сывларӗ, — унта тусӑма пытарса хӑвартӑм.

— Кларк закрыл глаза, скорбно поджал губы и вздохнул, — друга я похоронил в Тиссаваре.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эпӗ кӑштах хӗпӗртесе, тусӑма лӑпкӑн курайманнин туйӑмне хамра ытларах та ытларах аталантартӑм.

Я все больше и больше, с некоторым удовольствием, разжигал в себе чувство тихой ненависти к своему другу.

ХLI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак шухӑшсем ытла та кӑмӑллӑ пулнӑран, ман вӗсем ҫинчен хамӑн тусӑма пӗлтерес килчӗ, анчах, эпир пӗр-пӗрне кирек мӗн ҫинчен те пӗр пытармасӑр калӑпӑр тесе шантарнӑччӗ пулин те, ҫакна тума темшӗн ман вӑйӑм ҫитес ҫуккине туйрӑм.

Мечты эти были так приятны, что мне очень хотелось сообщить их моему другу, но, несмотря на наш обет взаимной откровенности, я чувствовал почему-то, что нет физической возможности сказать этого.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех