Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑккине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Телегин тӳрех нимӗн те шарламарӗ, ҫӑварӗнчи хӑяр татӑккине тӑрӑшсах шатӑртаттара-шатӑртаттара чӑмласа ячӗ, аллинчи ҫӗрулми ҫине тӑвар сапса аппаланчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сывлӑш хумӗ самолета турпас татӑккине илсе ывӑтнӑ пек аяккалла ывтӑнтарса ячӗ.

Воздушная волна отшвырнула самолёт в сторону, как щепку.

Карпат ҫине похода! // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Картишӗнче ҫанталӑкӗ типӗ, хӗвеллӗ пулсан та, тӗттӗм те пылчӑклӑ картишӗнче пӗр хӗрарӑм курӑнса карӗ те, темскерле тутӑр татӑккине силлекелесе кӑшкӑрса ячӗ:

На дворе, темном и грязном, хотя погода стояла сухая, солнечная, появилась женщина и крикнула, встряхивая какою-то тряпкой:

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Старик хӑй ҫӑварне эрех сыпрӗ, ҫӑтса ячӗ, пит-куҫне пӗркелентерсе илчӗ те тимлӗн ҫӑкӑр татӑккине чӑмлама пуҫларӗ, тӗксӗм пит-куҫлӑ Ардальонӗ сӳрӗккӗн каларӗ:

Старик налил в рот себе вина, проглотил, сморщился и стал внимательно жевать кусочек хлеба, а мутный Ардальон вяло говорил:

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Стена ҫинчен пӗчӗк тӗкӗре вӗҫертсе илсе, карчӑк шпалер татӑккине ҫӗклентерчӗ:

Сняв со стены маленькое зеркало, старуха приподняла кусок обоев.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анюк ҫинҫе урисене ҫивитти айӗнчен кӑларчӗ те кушак ҫури пек утса сӗтел айӗнчен хут татӑккине илсе тухрӗ.

Анютка выкинула тоненькие босые ножонки из-под капота, покрывавшего ее, как котенок слезла под стол и достала бумажку.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫырассине хӗрарӑм алли ҫырнӑ, — тенӗ вӑл татах, каллех хут татӑккине тӗллесе пӑхса.

Надпись сделана женской рукой, — продолжал он, снова всматриваясь в бумажку.

LХХVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Алӑра ҫак тимӗр татӑккине тытса ҫӳресен, тен, эпӗ ҫав юнлӑ историн тупсӑмне кӑшт та пулин тупма пултармӑп-ши?

С этим кусочком железа в руках мне, может быть, удастся добиться хотя бы частичной разгадки кровавой истории, а может быть, и полной.

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ку мӗн япала вара? — тискеррӗн ыйтнӑ вӑл Щукарьтен, пиҫсе ирӗлсех кайнӑ пӗр шап-шурӑ какай татӑккине пӳрни вӗҫӗсемпе ҫӳлелле ҫӗклесе.

— Это что же такое? — зловеще спросил он у Щукаря, поднимая кончиками пальцев кусок белого разваренного мяса.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсем, чаплӑн, йӑла-йӗркене пӑхӑнса тата тӗрлерен сӑмахсем каласа, хӑма татӑккине стена ҫумнех алтса чикрӗҫ, — ҫапла хамӑр чӗлхесене ҫыхӑнтарса тӑракан сӑнчӑрсене ӗмӗрлӗхех ҫӑраҫҫипе питӗрсе хутӑмӑр, ҫӑраҫҫине таҫта инҫете-инҫетех ывӑтса ятӑмӑр, тесе шутларӗҫ вӗсем.

Они зарыли сосновую щепку под самой стеной со всякими таинственными церемониями и заклинаниями, после чего можно было считать, что их языки скованы, оковы заперты на замок и ключ от него далеко заброшен.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл хӑма татӑккине ҫӗклерӗ те унӑн куҫӗсем умне ырлӑхсем пытармалли питех тӑп-тӑп шӑтӑк тухса тӑчӗ, вӑл шӑтӑкӑн тӗпӗпе айккисене ҫавӑн пек хӑма татӑккисенченех тунӑ.

Он ее вытащил, и открылся уютный маленький тайник, где дно и стенки были сделаны из щепок.

8-мӗш сыпӑк. Пулас харсӑр пират // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех