Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Миките те тӑнӑ, пур енчен ҫыртса пӗтернӗ сахӑр катӑкне каллех сахӑр хумалли ӑшне хунӑ, тарланса ларнӑ питне тумтир аркипе шӑлса илнӗ те хӑйӗн чаппанне тӑхӑнма кайнӑ.

Никита тоже встал, положил назад в сахарницу свой обкусанный со всех сторон кусочек сахару, обтер полою мокрое от пота лицо и пошел надевать халат.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.