Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тапранкаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тетӗшӗ, кресло ҫинче тапранкаласа, йӑмӑкӗ енне пӑхса илнӗ, унтан, пуҫне усса, лӑпкӑн, витӗмлӗн калаҫма пуҫланӑ: — Шухӑшлас пулать, — тенӗ вӑл, — мӗнле сӑлтавран тухать пурнӑҫпа килӗшменни?..

Брат взглянул на нее, повозился на кресле и, опустив голову, спокойно и внушительно заговорил: — Надо подумать, из какого источника является неудовлетворенность жизнью?..

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пулат ҫинче ӳсӗр Гоголев тапранкаласа, хӑрӑлтатса выртатчӗ:

На полатях ворочался пьяный Гоголев и хрипел:

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫапӑҫаканӗсем сылтӑм аллисене — малалла, сулахаййисене — кӑкӑрӗсем патӗнче тытса, пӗр-пӗрне хытӑ астуса пӑхса, тапранкаласа тӑраҫҫӗ.

Бойцы зорко присматриваясь друг ко другу, переминались правые руки вперед, левые — у грудей.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тётка музыкӑна питӗ юратман пирки, пукан ҫинче канӑҫсӑррӑн тапранкаласа илчӗ, унтан ӳлесе ячӗ.

Тетка, не вынося музыки, беспокойно задвигалась на стуле и завыла.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Пичӗ кӑвакарса тата пушшех шӗвӗрӗлсе кайнӑ, хуралнӑ тутисем, аран тапранкаласа, хуллен ҫапла каланӑ:

Лицо у него посинело, заострилось ещё более, и тёмные губы, слабо двигаясь, прошептали:

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех