Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапла шухӑшласа пӑхатчӗ те тавӑруҫӑ пулмашкӑн хӗрупраҫа питӗ йывӑррине ӑнланса илетчӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Унӑн хӗрӗ Гертонри консерватори директорӗн чухӑн секретарӗн арӑмӗ пулса тӑнӑ, Бурль вара, пӗлетӗр-и, хӗрне урӑх курам мар тесе шак хунӑ, директора хӗрӗн упӑшкине хирӗҫ вӗскӗртнӗ, ҫав апӑршана ӗҫрен кӑларттарнӑ, хӑй вара, ватӑ пӗверҫӗ, тавӑруҫӑ ипохондрик, хӑй валли ак ҫак йӑпанӑҫа шухӑшласа тупнӑ.

Его дочь стала женой бедного секретаря, служившего у директора консерватории в Гертоне, и Бурль, представьте, отказался ее видеть, восстановил директора против мужа дочери, лишил беднягу места, а сам, старый печеночник, мстительный ипохондрик, выдумал для себя вот это самое развлечение.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Ҫак хальччен курман тавӑруҫӑ — ҫакӑнса таракан ҫӗҫӗллӗ машина — тухрӗ те, тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул кивӗ тӗнчене: «Акӑ эпӗ» терӗ.

Эта незнакомка, эта мстительница, эта жестокая машина, подъявшая меч, и 93 год сказал старому миру: «Я здесь».

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.