Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таврӑнаканскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хула хӗрринче пурӑннӑ, ҫав каҫхине театртан таврӑнаканскер, спектакль пӗтнӗ хыҫҫӑнах килне васкаман, ҫумӑр кӑштах чарӑнтӑр-ха тесе, хӗр-тантӑшӗ патне кӗрсе ларнӑ, вара автобуссенчен те тӑрса юлнӑ…

Куҫарса пулӑш

Хыҫсӑмах вырӑнне // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Выл пасарӗнчен ҫӑмарта сутса таврӑнаканскер, Шемердяновсене пурне те сушкӑпа хӑналарӗ.

Куҫарса пулӑш

15 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Анчах ирхине Ефремов тухтӑртан телеграмма килнӗ, Хусантан таврӑнаканскер кӑнтӑрлапа Сӗнтӗрвӑррине ҫитнӗ имӗш.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫыру кӗнеки тытнӑ Филипп гранит куписене палӑртать, Анни вара, килне валли мӗн кирлине туянса станцирен таврӑнаканскер, хӑйӗн чулӗ патӗнче чарӑнса тӑчӗ, ӑна, яланхи пекех, ҫӑра уҫҫипе ҫапа-ҫапа юрлаттарчӗ.

Филипп, с записной книжкой в руке, отмечал груды гранита, а Анни, возвращаясь от станции, где покупала, остановилась у своего камня и, как всегда, заставила его петь ударом ключа.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Кӳршӗ ял чӑвашӗ, станцинчен таврӑнаканскер, ӑна ҫур кулачшӑн килне ҫитиех леҫсе хӑварчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Саша, пушӑ витрине шанкӑртаттарса таврӑнаканскер, усал ачана йӗрӗнсе ҫакӑн пек каларӗ:

Возвращаясь назад и позвякивая пустым ведром, Саша презрительно говорил мальчишке:

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пӗррехинче Николай, киле ялан вӑхӑтра таврӑнаканскер, службӑран ытти чухнехинчен нумай кая юлса таврӑнчӗ те тумтирне хывмасӑрах, тем пӑшӑрханнипе аллисене сӑтӑркаласа, васкавлӑн пӗлтерчӗ:

Однажды Николай, всегда аккуратный, пришел со службы много позднее, чем всегда, и, не раздеваясь, возбужденно потирая руки, торопливо сказал:

IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Йӗмпӗҫҫисене тавӑрса лартнӑ тата йӳле ярса кӑвак ҫӑмлӑ кӑкӑрне уҫнӑ ватӑ казак, пулӑ тытса таврӑнаканскер, хулпуҫҫи урлӑ хунӑ атмипе ҫапкаланкалакан кӗмӗл тӗслӗ шамай пулӑсене ҫӗклесе пырать, тӳрен ҫулпа каяс тесе, кӳршин ишӗлнӗ хӳми урлӑ каҫать те хӳме ҫумӗнчен ҫакланнӑ сӑхманне туртса вӗҫертет.

Старик казак с засученными штанами и раскрытою седою грудью, возвращаясь с рыбной ловли, несет через плечо в сапетке еще бьющихся серебристых шамаек и, чтоб ближе пройти, лезет через проломанный забор соседа и отдирает от забора зацепившийся зипун.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Темле моряк, госпитальтен таврӑнаканскер пулмалла, хура, пӗтсе кайнӑскер, хӑйӗн фронтра уйрӑлнӑ тусӗ патне кӗнӗ те, вӑл мӗн тукаланине, мӗнле пурӑннине ыйтса пӗлет.

Какой-то военный, должно быть недавно из госпиталя, худой и чёрный, зашёл к приятелю, с которым расстался на фронте, и вот расспрашивает, что он поделывает и как живёт.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Укҫаллӑ таврӑнаканскер Вальӑна хаклӑ парнесемпе савӑнтарчӗ, кафе-кинона илсе ҫӳрерӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӗр чысӗ // Анна НИКОЛАЕВА. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.03.12, 9№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех