Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӗр варринче тахӑш казак таҫтан мурӗнчен ансӑр мӑйлӑ икӗ вӑрӑм тӑм кӑкшӑм ҫӗклесе пычӗ; вӗсен хырӑмӗсем ҫинче ҫурри ҫӗрӗшнӗ этикеткӑсем кӑшт ҫеҫ палӑраҫҫӗ, сӗркӗчленӗ пӑккисен чие ҫырли тӗслӗ сӗркӗч пичечӗсем айӗнчен тӑхлан пломбӑсем йывӑррӑн усӑнса тӑраҫҫӗ.

В полночь кто-то из казаков невесть откуда притащил два высоких глиняных узкогорлых кувшина; на боках их темнели полусгнившие этикетки, пробки были опечатаны сургучом, из-под вишнево-красных сургучных печатей свешивались массивные свинцовые пломбы.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.