Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗмсӗрри (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайрантарахпа, вӗсем халапланисене итлесе, эпӗ пӗлсе илтӗм: вӗсем ҫӗрле те ҫавӑн ҫинченех, кӑнтӑрла ҫынсем мӗн ҫинчен калаҫма юратаҫҫӗ, ҫавнах тапратса калаҫаҫҫӗ иккен: турӑ ҫинчен, чӑнлӑх, телей ҫинчен, хӗрарӑмсем ухмаххи тата чейи ҫинчен, пуянсем сӗмсӗрри ҫинчен тата пӗтӗм пурӑнӑҫ арпашса кайса ӑнланмалла мар пулни ҫинчен калаҫаҫҫӗ.

Позднее, прислушавшись к их беседам, я узнал, что они говорят по ночам о том же, о чем люди любят говорить и днем: о боге, правде, счастье, о глупости и хитрости женщин, о жадности богатых и о том, что вся жизнь запутана, непонятна.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Торф пушарӗ пек хӑрушши, ун пек сӗмсӗрри урӑх нимӗн те ҫук тӗнчере!

Ничего нет страшнее и коварнее торфяного пожара!

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Нимӗҫ сӗмсӗрри, хӑйне хӑй пӗр иккӗленмесӗрех шаннӑ пекле тыткалани Волошин кӑмӑлне самаях пусӑрӑнтарнӑ пек пулчӗ.

Волошина поразили наглость и самоуверенность немца.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗнпур анекдочӗ киревсӗрччӗ, кӑнттамччӗ те тӳрккесчӗ, кун пек чухне вара, яланах ҫаплалла-ҫке, пӗр калавҫи ҫех кулӑ хускатма пултарать — чи сӗмсӗрри те намӑс-симӗсне пуринчен ытларах ҫухатни.

Все анекдоты были скверные, похабные и неостроумные, и, как это всегда бывает, возбуждал смех только один из рассказчиков, самый уверенный и циничный.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех