Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗмлӗхелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗксӗм, пӑтранчӑк тӳпере пӗлӗт лӑстӑкӗсем чӑлханса, таткаланса юхаҫҫӗ, аякра, Атӑл леш енче, кунтан курӑнман вӑрман ҫинче, капланса тӑракан хура хӑмӑр сӗмлӗхелле ҫӑмӑллӑн, темшӗн хавасланнӑн ярӑнса анаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Аша Николаевна ҫакна Алексей Михайловичран айккинелле, сӗмлӗхелле, пӑхса калать.

Анна Николаевна говорит, глядя мимо Алексея Михайловича в темноту.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ача сӗмлӗхелле куҫӗсем ыратса кайичченех, тинкерсе пӑхса, хура кӗмӗрккесем тата вӗсем ҫинче аран ҫех йӑмӑхса ҫунакан хӑй ҫутисем тӑнине курнӑ…

Всматриваясь во тьму пристально, до боли в глазах, мальчик различал в ней черные груды и огоньки, еле горевшие высоко над ними ..

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чупсан-чупсан, ҫутӑ лаптӑкӗнчен тарсан, сӗмлӗхелле варт пӑрӑнчӗ те Матви йӗтем юпи хыҫне пытанса та тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Яланах вӑл аллисене пуҫӗ айне хурса месерле выртрӗ, сивӗ те хаяр куҫӗсемпе пӳртри тӗксӗм сӗмлӗхелле пӑхрӗ.

Обычно он лежал на спине, закинув за голову руки, смотрел в сумеречную темноту, и глаза у него были холодные и злые.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫ пулнӑранпах пӑлханса шухӑшланипе чунӗ пушанса юлнӑскер, юр тӗтреллӗн ҫутатакан ҫӗрлехи сӗмлӗхелле кӑштах салхуллӑн тинкерсе, вӑл нумайччен пас тытнӑ сивӗ чӳрече ҫумне пичӗпе тӗршӗнсе ларчӗ.

Опустошенная пережитым за вечер волнением, она долго сидела, прижавшись к холодному, заиндевевшему стеклу, устремив спокойный и немножко грустный взгляд в темноту, лишь слегка озаряемую снегом.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун сасартӑк нӳрлӗ сӗмлӗхелле малалла каяс килми пулчӗ, ҫак шӑнса пӑрланнӑ чӳречерен шаккаса, ӑшӑ пӳрте кӗрес те палламан ҫынсенчен ҫӗр каҫма ирӗк ыйтас килчӗ…

Ему вдруг расхотелось брести дальше в сырую мглу, и душу его затомило привычное желание — постучаться в это скованное стужей окошко, зайти в тепло, к незнакомым людям, и попроситься заночевать…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫумӑр пӗрӗхкелекен сӗмлӗхелле утрӗ.

Он окунулся в ненастную темень.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех