Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗлӗхсем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Дуся каласа панӑ хыҫҫӑн ялти сӗлӗхсем ун чӗрине сӑнӑ пек пырса тӑрӑнчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

XXI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Сӗлӗхсем!..
Куҫарса пулӑш

Ҫӑтӑ куҫ ӗнсе хыҫтарать // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 51–53 с.

Янтул мар — халӑх пайӗ, — харам пырсем, сӗлӗхсем, сӑрӑ хуртсем чӗтресе пуранччӑр, акӑ мӗн!
А Яндул — часть народа, так что трепещите теперь вы, проклятые нахлебники, кровопийцы, трутни ненасытные!

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти тӑхӑрвун сакӑр-тӑхӑрвун тӑхӑр чиновникӗ халӑх юнне ӗҫекен сӗлӗхсем.
Остальные же девяносто восемь, а то и все девяносто девять только и делают, что пьют людскую кровь.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав вӑхӑтрах кантурти сӗлӗхсем — тиексем, исправниксем, старшинасем — турӑ та, патша та.
А эти волостные пиявки — дьяки, старшины, исправники — боги и цари на земле, все от них!

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗ ӑна кӳлри сӗлӗхсене пӑрахса парӑп, ӑна ӗмнипе манӑн сӗлӗхсем мӑнтӑрланса кайччӗр… — терӗ вӑл.
Я её брошу в пруд пиявочкам, чтобы мои пиявочки разжирели…

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино пытанса ларакан кӑкшӑма пуканесен театрӗн директорӗпе чир-чӗрсенчен тӳрленмелли сӗлӗхсем сутакан хушшине лартса пачӗ.
Кувшин, где сидел Буратино, поставили между директором кукольного театра и продавцом лечебных пиявок.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабасӑн пушӑ хырӑмӗнче кӗрлени, чир-чӗрсенчен тӳрленмелли сӗлӗхсем сутаканӑн пушӑ хырӑмӗнче салхуллӑн ҫухӑрни инҫетренех илтӗнсе тӑрать.
Издалека было слышно свирепое урчанье в пустом желудке у Карабаса Барабаса и скучное попискивание в пустом желудке у продавца лечебных пиявок.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫапӑҫу пулнӑ вӑхӑтра чир-чӗрсенчен тӳрленмелли сӗлӗхсем сутакан Дуремар хӑранипе уҫланкӑри вӗтлӗх хушшинче пытанса ларнӑ.
Во время боя на равнине продавец лечебных пиявок в страхе сидел за кустом.

Хамран вунӑ утӑм хыҫаларах эпӗ чупса пыракан Карабас Барабаспа сӗлӗхсем сутакан ҫынна курах кайрӑм…
В десяти шагах позади я увидел бегущих Карабаса Барабаса и продавца пиявок…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

«Эпир ҫапла чылай сӗлӗхсем тытнӑ хыҫҫӑн, сасартӑк шывран ҫӗлен пуҫӗ сиксе тухрӗ.
Когда мы выловили таким образом достаточное количество, из воды вдруг показалась змеиная голова.

Вӑл ҫаппа-ҫарамасланса мӑйӗ таран шыва кӗрсе ларатчӗ те, унӑн ҫара ӳчӗ ҫумне сӗлӗхсем ҫыпҫӑнса сӑрӑнса иличчен кӳлӗрех тӑратчӗ.
Он раздевался, заходил в пруд по шею и стоял там, покуда к его голому телу не присасывались пиявки.

— Сӗлӗхсем начар каяҫҫӗ, — терӗ вӑл каллех, — пӗр татӑк сысна ашӗпе пӗр стакан эрехшӗн, сирӗн шӑмӑсем ыратаҫҫӗ пулсан, эпӗ сирӗн пӗҫ кӑкӗ ҫумне пӗр дюжин питех те лайӑх сӗлӗхсем лартса пама хатӗр… — тет.
«Плохо идёт торговля пиявками, — сказал он опять. — За кусок холодной свинины и стакан вина я готов вам приставить к ляжке дюжину прекраснейших пиявочек, если у вас ломота в костях…»

Сирӗн хырӑмӑр ыратать пулсан, сирӗн пуҫӑр питех те ыратать пулсан, е хӑлхӑрсенче темӗн шакканӑ пек пулсан, — эпӗ сирӗн хӑлхӑрсем хыҫне ҫурӑ дюжин питех аван сӗлӗхсем лартма пултаратӑп, — терӗ вӑл, хӑйӗн ҫурӑмне ҫурмаран хуҫса лартнӑ пек тайӑлса.
«Если у вас болит живот, — сказал он, кланяясь, будто спина у него была сломана посередине, — если у вас сильная головная боль или стучит в ушах, я могу вам приставить за уши полдюжины превосходных пиявок».

Унӑн йӗри-тавра кӳлӗре пурӑнакансем: пурте пӗлсе тӑракан айван шампа йытпуллисем, кӗсменсем пекех туйӑнакан кайри ураллӑ шыв нӑррисем, сӗлӗхсем, тӗрлӗрен япаласене тата хӑйсене хӑйсемех те ҫиекен хуртсем, юлашкинчен тӗрлӗрен вӗтӗ инфузорисем пухӑнчӗҫ.
Вокруг него собрались обитатели пруда: всем известные своей глупостью чёрные пузатые головастики, водяные жуки с задними лапками, похожими на вёсла, пиявки, личинки, которые кушали всё, что попадалось, вплоть до самих себя, и, наконец, разные мелкие инфузории.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Сӗлӗхсем ӗммеҫҫӗ-ши ӑна?
— Не сосут ли её пиявки?

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Степан аялти кӗпе вӗҫҫӗн кӑна хӑй урапи айӗнче ларать, — шурӑ чехоллӑ картузӗ урапа ҫӑвӗ ҫумне сӗртӗнсе вараланать, — тутине мӑкӑртаттарса, сӗлӗхсем, унӑн ӳтне епле ӗмсе кӗрсе кайни, вӗсем хура юнпала кӳпчесе мӑнтӑрланни ҫине пӑхать.
Степан в одной исподней рубахе сидел у колеса своей брички, — фуражка с белым чехлом мазалась, вытирая колесную мазь, — оттопырив губу, смотрел, как пиявки, всосавшись в выпуклые полушария его груди, набухали черной кровью.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӗмсӗр Кабаргасӗ, чул чӗреллӗ пьянцӑ налук агенчӗсем тата ытти сӗлӗхсем хамӑр ялсемехчӗ, вӗсем саккунпа витӗннӗччӗ.
Безобразный Кабаргас, пьяные налоговые агенты с каменным сердцем и все остальные кровососы были из нашей же деревни, их защищал закон.

«Тӑлӑх арӑм минтерӗ» роман тавра // Виталий Станьял. https://chuvash.org/blogs/comments/4943.html

— А-а-а-а, ҫӗрлеччен-и?! — йынӑшса ячӗҫ те урса ҫитнӗ хӗрарӑмсем, халран кайнӑ Давыдов ҫумне каллех сӗлӗхсем пек пыра-пыра ҫыпӑҫрӗҫ, чӑрмалаҫҫӗ ӑна, хӗнеҫҫӗ, шӑлпа та ҫырткаласа илеҫҫӗ.
— А-а-а-а, до ночи?\! — стонали разъяренные бабы и снова пиявками присасывались к обессилевшему Давыдову, царапали, били и даже кусали.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑш чухне: «Мӗншӗн кӗрешрӗмӗр-ши?» тесе ыйтатӑн та, тар шӑршине шӑршласа курман служащисем ҫав сӑмахран мӑшкӑлласа кулаҫҫӗ, вӗсем хыҫҫӑн тата тӗрлӗрен шурӑ сӗлӗхсем те лӗхлетсе тӑраҫҫӗ.
И когда говоришь: «За что ж боролись?» — то служащие, какие пороху не нюхали, над этим словом надсмехаются, а за ними строит хаханьки всякая белая сволочь!

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика