Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗвекен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тире сӗвекен.

Шкуродер…

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Чӗрӗлле тир сӗвекен ҫакскер… ҫак этем ҫынла кулаясси пирки хама шухӑшламашкӑн хистеме, вӑйпах хистеме епле мехел ҫитертӗм?».

— Как мог я заставлять себя думать, думать насильно, что такой живодер способен улыбнуться по-человечески».

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Ҫук, вӑрҫӑ хыҫҫӑн тир сӗвекен пулса, пасарти йытӑсене тытам та, хресчен пулмастӑп!

Нет уж, пусть я лучше после войны стану живодером, ловить собак по базарам, только не крестьянином!

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сарлака лӑсӑллӑ турата сӗвекен мӑнтӑр пирачӗ: — Мелик, ан тыткала-ха эсӗ. Аллуна йӗпписем тӑрӑнма пултараҫҫӗ. Сансӑрах йӑлт хам тӑватӑн. Сулхӑн яма чаплӑ хӳтлӗх тӑвӑпӑр. Хӗвел пӗҫертесрен ун айне кӗрсе ларӑпӑр, унсӑрӑн хӗвел ҫапма, чирлеттерме пултарать! — терӗ.

Отдирая широкую хвойную ветку, толстый пират или, вернее, пиратка произнесла: — Не лезь, Веник, ты занозишь руки иголками! Я все сделаю сама. У нас будет очаровательный тент. Мы спрячемся под ним от солнца. А то может быть солнечный удар!

Пиратсем // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Тен, кам та пулин сӗвекен тупӑнатчӗ-и те, эпӗ санпа алла вараламан пулӑттӑм.

— Может, кто-нибудь и резал бы ремни, а я поганить об тебя рук не стал бы.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Катерина, вырӑн ҫинче выртнӑ май, уҫӑ алӑк витӗр, лешсем ҫав тери вӑрахчен ӗне сунине, Санька ӗнепе ҫемҫен калаҫнине: «маттур та эсӗ», «ӑслӑ» тесе чӗннине, унӑн варланнӑ урисене ырланине, кайран вара, ӗнепе килӗштереймесӗр, ҫиленсе кӑшкӑрса тӑкнине, ӑна «усал», сана тахҫанах чӗрӗлле тир сӗвекен ҫӗре ямалла, тесе ятлаҫнине итлесе выртрӗ.

Лежа в постели, Катерина слышала через приоткрытую дверь, как они долго доили корову, как Санька нежно называл ее красоткой, умницей, а ноги ее, в черных ошметках навоза, величал ножками и как потом — видно, так и не поладив с коровой, — заорал на нее, что она злыдень и ее давно пора отправить на живодерку.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех