Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Малтанхи — унӑн сивлек-ӑмӑр йышӑнӑвӗ хыҫҫӑнхи туйӑмсем: иккӗленӳ, шанӑҫ пӗтнӗлӗх, хӗрӳллӗ йывӑр киленӳ; вӗсем пурӑна-киле кӑна хӑнӑхӑва куҫса шӑнӑҫрӗҫ, ҫав хӑнӑху вара сивлекленнӗ чунӑн саккунӗпе шанӑҫӗ евӗрлӗ.

Первые эти чувства были — сомнение, отчаяние и страстное, тяжелое наслаждение; лишь постепенно перерабатывались они в привычку, ставшую законом и надеждой помраченной души.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Выртнӑ ҫӗртен тӑрса иллюминатортан тинӗселле тӗмсӗлтӗм: вӑл ҫилпе тата вӗтӗ ҫумӑрпа сивлекленнӗ.

Встав, я посмотрел в иллюминатор на море и увидел, что оно омрачено ветром с мелким дождем.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.