Шырав
Шырав ĕçĕ:
сибарит (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Эс сибарит, барон, пӗлетӗп: Тӑрас тӑк тӑр, выртас тӑк вырт.
XXXII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.
— Эсир сунара ҫине-ҫинех тухни — ытлашши, сибарит пулӑр тата манран хӑрӑр.— Вы бы поменьше охотились, вообще сибаритствуйте и бойтесь меня.
V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.
— Тӗрӗс вӗт, Базаров, вӑл сибарит?
XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
— Сибарит, — терӗ те Евдоксия, кулса ячӗ.
XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Страницăсем:
- 1