Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

селӗпреххӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ура ҫине тӑчӗ те селӗпреххӗн кӑшкӑрса ячӗ:

Он встал и, шепелявя, крикнул:

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫ ачисем пуҫӗсене таяҫҫӗ, кӑмӑллӑн кулаҫҫӗ, унтан пӗри, аслӑраххи, Саньӑна аллине тӑсса парать те вырӑсла, кӑшт селӗпреххӗн калать:

Мальчики кивают, улыбаются, потом тот, что постарше, протягивает Сане руку и говорит по-русски, чуть шепелявя:

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Анчах вӑл яланхи пекех ытарайми-ҫке, тупа та! — терӗ те вӑл селӗпреххӗн, Стефани тавра вӑштах ҫавӑрӑнса иртсе, Людвига патне ҫиҫтерсе пычӗ.

— Но она, как всегда, очаровательна, клянусь честью! — закартавил он и, ловко обогнув Стефанию, подлетел к Людвиге.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫав вӑхӑтрах хӑй: — Мӗншӗн пийӗн патйа пуймастӑй-ха? — такӑлтатрӗ селӗпреххӗн.

И в то же время она тараторила картаво: — Отчего у нас не бываете?

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех