Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗлӗнтермӗш-чипер ҫак сӑн нихӑҫан та ан сивлеклентӗр тесе, селӗмлӗхпе хӗр-упраҫлӑха, ҫылӑхсӑр-таса сывлава тӗп тӑвас мар тесе Лось темӗн тӗрлӗ асап-терт тӳссе ирттерме хатӗр; вӑл сывлатӑр кӑна, унӑн пит ҫӑмарти ҫинче выртакан ҫӳҫ пайӑрки ҫӗклентӗр те антӑр ҫеҫ…

Какие бы муки он вынес сейчас, чтобы никогда не омрачилось это дивное лицо, чтобы остановить гибель прелести, юности, невинного дыхания, — она дышала, и прядка волос, лежавшая на щеке, поднималась и опускалась.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сӑнӗ селӗмлӗхпе те савӑнӑҫпа ҫиҫет.

Лицо озарялось прелестью и радостью.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.