Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чаруса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чаруса тени — шурлӑхлӑ вӑрманти пӗчӗк уҫланкӑ пулнине Артамонов пӗлнӗ; ун пек уҫланкӑра курӑк уйрӑммӑнах хитре, пурҫӑн евӗр ҫемҫе те симӗс анчах ун ҫине пуссан — тӗпсӗр лачакана путса анса каятӑн.

Артамонов знал, что чаруса — лужайка в болотистом лесу, лужайка, на которой трава особенно красиво шелковиста и зелена, но если ступить на неё — провалишься в бездонную трясину.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тахӑшӗ: — Чаруса. Омут естества. Ӑнланатӑн-и? Чаруса, — тесе хыттӑн пӑшӑлтатнине илтсен, вӑл татӑклӑнах тухса кайма шут турӗ.

Он окончательно решил сделать это, услыхав чей-то громкий шёпот: — Чаруса. Омут естества. Понимаешь? Чаруса.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех