Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хоуик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ Халл капитанпа калаҫасшӑн, вӑл ҫук пулсан — Хоуик боцманпа.

 — Я хотел бы поговорить с капитаном Халлом, а если его нет, то с боцманом Хоуиком.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑп та шай ҫапла турӗ Халл капитан, Хоуик боцмана та ҫав татӑкранах ярса илме пулӑшрӗ.

Именно это и сделал капитан Халл и даже помог боцману Хоуику уцепиться за тот же обломок…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сыхӑ пул, Хоуик! — кӑшкӑрчӗ юлашки хут Халл капитан.

— Внимание, Хоуик! — в последний раз крикнул капитан Халл.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Итлетӗп! — тавӑрчӗ Хоуик.

— Есть! — ответил Хоуик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик! — кӑшкӑрса ячӗ Халл капитан, хӑй те аран ура ҫинче тытӑнса юлчӗ.

Хоуик! — крикнул капитан Халл, который сам едва удержался на ногах.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик!

— Хоуик!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик шлюпка тӗпне сирпӗнсе анчӗ — кимме ҫапла вӑйлӑ чӗтретрӗ кит.

Толчок был так силен, что Хоуик слетел на дно шлюпки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Виҫҫӗмӗш хут тапӑннӑ чух Хоуик кит ҫапнине вӑйсӑрлатма ҫеҫ пултарчӗ, пӑрӑнма ӗлкӗреймерӗ.

При третьей атаке Хоуику удалось только ослабить удар, но не избежать его.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах Хоуик вельбота айккинелле пӑрма ӗлкӗрчӗ те каллех кит ҫапасран хӑтӑлчӗ.

Но Хоуик опять успел отвести вельбот в сторону и уклониться от удара.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӑрӑн, Хоуик!

Отходи, Хоуик!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эс хатӗр-и, Хоуик?

Ты готов, Хоуик?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик вельбота асӑрханса куҫарчӗ, кит хӑйсем ҫине сиксе ӳкесрен каялла тарма хатӗр тӑчӗ.

Хоуик осторожно продвигал вельбот, готовый тотчас же отвести его на безопасное расстояние, если кит вдруг ринется на них.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тата пире «Пилигримран» аякка туртса кайма та, — хушса хучӗ Хоуик боцман.

— И оттащить нас далеко от «Пилигрима», — добавил боцман Хоуик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халл капитан, куҫне хӑйӗн тупӑшӗ ҫинчен илменскер, пӗр чарӑнми: — Тимле, Хоуик! Тимле! — тесе пычӗ.

Капитан Халл, не спускавший глаз со своей добычи, неустанно повторял: — Внимание, Хоуик! Внимание!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик кимме, ӑна хумсем путарас пек енчен енне ывӑтсан та, питӗ ҫирӗппӗн тытса пычӗ.

Хоуик невозмутимо направлял его, несмотря на то что шлюпку отчаянно бросало из стороны в сторону.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халл капитанпа Хоуик боцман кита чӑмса кӗриччен курса хаклама ӗлкӗрчӗҫ.

Капитан Халл и боцман Хоуик успели рассмотреть кита, прежде чем он нырнул, и оценить его по достоинству.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик боцман пуҫӗнче те ҫак шухӑшах вӗлтлетсе илчӗ, вӑл кит тепӗр еннелле тинкерсе пӑхрӗ.

Такая же мысль мелькнула и у боцмана Хоуика, который старался заглянуть по другую сторону кита.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хатӗр! — тавӑрчӗ шӑппӑн Хоуик, кимме тытса пыракан кӗсмене хытӑрах чӑмӑртаса.

— Готовы! — ответил Хоуик, крепче сжав рулевое весло.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пирӗн пулӑ темскер тупрӗ пулас, — терӗ Хоуик.

— Кажется, наша рыбка что-то учуяла, — сказал Хоуик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик боцман тытса пыракан вельбот шывра ҫу ҫинче пынӑ пек пӗр сасӑсӑр ярӑнчӗ.

Направляемый боцманом Хоуиком вельбот скользил по воде, точно по слою масла — совершенно бесшумно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех