Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ханкӑрсенче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн йӗрӗ, йывӑҫсен тӗл-тӗл ушкӑнӗсен лапсӑркка тӑррисемпе касӑлнӑскер, хысаклӑ-хысаклӑ хуп-хура ханкӑрсенче ҫухалать, — шӑвакан ӳсен-тӑран унти хушӑксемпе сакӑлтасене шывалла ӳкекен йӑрӑм-йӑрӑм ешӗл кавирсемпе тӗртсе-чӗнтӗрлесе хупланӑ.

Ее линия, перерезанная раскидистыми вершинами отдельных древесных групп, уходила в скалистый грот, черный от ползучих растений, заткавших щели и выступы складками зеленых ковров, падающих к воде.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ханкӑрсенче «Ҫывӑраканӑн ҫичӗ папирусне» — ҫурма пӑнтӑхнӑ-ҫӗрнӗскере — тупаҫҫӗ.

В пещерах были найдены полуистлевшие «семь папирусов Спящего».

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл хӑйӗн патне ханкӑрсенче пытанса пурӑнакансене — ӑс-тӑнлӑх пӗлӳҫисемпе ӑсчахсене — чӗнсе илет те ҫапла калать:

Он призвал к себе бежавших в пещеры, мудрецов и посвящённых и сказал им:

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав пахалӑха вӗсем тропик вӑрманӗсенчи тӗттӗм ханкӑрсенче пурӑннӑ вӑхӑтра аталантарнӑ.

Это свойство они развили во время жизни в тёмных пещерах тропических лесов.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӗлсерен эпир ханкӑрсенче шӑнатпӑр.

Зимою мы замерзаем в пещерах.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тинӗс хӗрринчи ханкӑрсенче пурӑнакансем те унӑн сӑнне — улла калаканскере — чул хысакӗсенче каса-каса кӑлараҫҫӗ, ҫав хушӑрах хӑш-пӗр йӑх ҫул пуҫӗсем кӗтӳҫе пуҫ ҫапакансене вӗлерни те сайра мар, мӗншӗн тесен унӑн вӗрентӗвне ӑссӑрла та хӑрушла тесе пӗтӗмлетеҫҫӗ.

Даже обитатели поморских пещер высекали в скалах изображение его, играющего на улла, но было так же, что вожди иных племён казнили смертью поклоняющихся пастуху, потому что учение его считали безумным и опасным.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ханкӑрсенче вӗсем хӗллехи сивӗ ҫанталӑкран ҫӑлӑннӑ.

В глубине пещер они спасались от зимних стуж.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех