Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тато мана хӑй ҫурӑмӗ ҫине лартса каҫрӗ.

Тато меня на закорках перенес.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тато, Егорка ӑҫта?

— Тато, а где Егорка?

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тато, эпир яла асанне патне кайса килетпӗр, — тет Нюра.

— Тато, мы к бабушке в село сходим, — говорит Нюра.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Пӗлетӗн-и эс, тато хӑй ҫинчен каласа кӑтартрӗ вӗт.

— А знаешь, это ведь тато про себя рассказывал.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тӗрӗс вӗт, тато?

 — Правда, тато?

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫапла вӗт, тато?

Да, тато?

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ой, тато, Костя ҫав тери пысӑк ҫӑрттан тытрӗ!

— Ой, тато, Костя такую щуку поймал!

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тато, пӑх-ха, унӑн аллисем ҫинче мӗн!

Тато, посмотри, что у него на руках!

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫапла-и, тато?

Да, тато?

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ан чӑкӑлташ, тато! — тет Нюра.

— Не придирайся, тато! — говорит Нюра.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Мӗскер эсӗ кулатӑн, тато?

А что ты смеешься, тато?

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Фу, тато!

— Фу, тато!

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эпир, тато, килӗштертӗмӗр, килӗштертӗмӗр! — тет Нюра.

— Мы, тато, поладили, поладили! — говорит Нюра.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ну, тата тепрер — вара пашалу пӗҫерме чупас пулать, атту ав тато таврӑнать.

Ну, еще разок — и надо бежать печь лепешки, а то вон уже тато возвращается.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тато калать: пурин те ҫитменлӗхсем пур, тет.

Тато говорит, что у всех есть недостатки.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Манӑн тато йӑмӑкӗ — санӑн аннӳ пулать.

Моего тато сестра — твоя мама.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.