Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кантӑксӑр хӗсӗк чӳрече, тимӗр решетке, чул урай, ҫурма-ҫутӑ, шыв тултарнӑ кӑкшӑм тата кӗтесре сухарисен ҫыххи — арабсен тискер тӗрми Сервантесшӑн нумайлӑхах кил-ҫурт пулса тӑнӑ.

Узкое окошечко без стекла, железная решётка, каменный пол, полусвет, кувшин с водой и связка сухарей в углу — арабская мазморра надолго стала жилищем Сервантеса.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Сервантесшӑн икӗ хут хак хӑпартнӑ та паша ӑна ҫӗр шӑтӑкне пӑрахма хушнӑ.

И, удвоив выкуп за Сервантеса, паша велел бросить его в подземелье.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫакӑн пек ҫын Сервантесшӑн тупӑннӑ япала пекех пулнӑ.

Такой человек был находкой для Сервантеса.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Лепантӑри ҫӗнтерӳ Сервантесшӑн сулахай алла ҫухатни пулнӑ.

Лепантская победа стоила Сервантесу левой руки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.