Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Селимешӗн путарса вӗлеретӗп!..

Утоплю тебя, как щенка, за мою Селиме!

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тавӑр Селимешӗн.

Расквитайся с ними за Селиме!

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку сана Селимешӗн!..

Это тебе за Селиме!..

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ывӑлӗсемшӗн тӑрӑшмасть-и вара, Сайтешӗн, Селимешӗн мар-и, ҫуртшӑн мар-и, тепӗр тесен?

Для них старается, для сыновей, для Селиме, для Сайде, для дома.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар чӗри пуринчен ытла Селимешӗн пӑшӑрханать.

Но больше всего у Тухтара болит сердце о Селиме.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паян ут ярса таврӑннӑ чухне те, иртнӗ кунхине кашкӑр хӑратсан, вӑл ӑна тӑнран кайнӑ ҫӗртен вӑратса, ура ҫине тӑратнӑ чухне те, тата тахҫан-тахҫанах-ха вӑл — алла пӗрремӗш хут ҫурла тытса ыраш вырма вӗреннӗ чух та, Тухтар Селимешӗн хак хума ҫук лайӑх ҫын пек туйӑнчӗ.

Хотя и сегодня, когда он выиграл гонки, и раньше, когда спас ее от волков, и когда учил ее, впервые взявшую в руки серп, жать, — всегда он был для нее самым лучшим, самым добрым… все это Селиме помнит и хранит в душе постоянно.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.