Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Селимен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗркун, ав, ӑна йыснӑшӗ темле те хӑртса пӗтерчӗ, йӗкӗт чӗри ун чух калама ҫук ырататчӗ: халь тесен, вӑл ҫавна та йӑлтах манма хатӗрччӗ — Селимен вӑхӑтсӑр татӑлнӑ кунҫулӗпе ҫеҫ нимӗнле те кунӑҫасшӑн мар, Тухтар чӑтма ҫук пысӑк хуйха ӳкрӗ.

Однажды Шерккей сильно отругал его, и Тухтару было до слез обидно; случись это сейчас, он бы и внимания не обратил на это: что может сравниться с тем горем, какое он испытывает от потери Селиме?..

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ку сасӑ Селимен пулмарӗ-ши», — тесе кӗрӗпех шухӑшларӗ те, ун пек пулма пултараймасса тавҫӑрса, ларнӑ ҫӗртен ҫӗкленчӗ.

«Может, это опять Селиме?» — подумал парень, но тут же понял, что это невозможно, и поднялся с земли.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтарпа Мишша Селимен вилтӑпри тавра тӗкме тытса ҫавӑрчӗҫ, шӑтӑксем чавса хатӗрлерӗҫ.

Тухтар с Мишей обнесли могилу Селиме частоколом, вырыли ямки для столбов.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Акӑ, Селимен чуниллисем кунтах лараҫҫӗ.

— Тут вот еще двое убийц Селиме сидят.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен шуралнӑ йӗпе ҫӳҫӗ ҫамки ҫине пайӑркан-пайӑркан ҫыпӑҫнӑ, урайне ҫити усӑнса аннӑ.

Седые мокрые пряди Селиме прилипли ко лбу, некоторые опустились до самого пола.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алиме Селимен пурҫӑн явлӑкне салтрӗ те ҫавантах каялла:

Алиме, сняв с головы Селиме платок, в ужасе отпрянула:

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ку мӗн, юнпа варланса пӗтнӗ-и? — ыйтрӗ вӑл, Селимен шурӑхнӑ пичӗ юнланнине курсан.

— Батюшки, да у нее никак кровь на лице-то? — снова заохала старушка, увидев на бледном лице Селиме засохшие пятна крови.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Е… м-мӑшкӑлласа-и? — куҫҫулӗ шӑпӑртатса анчӗ Селимен.

Иль насмехаешься надо мной? — cлезы неудержимо хлынули из глаз Селиме.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тесен те, Селимен халь амӑшӗ ҫук: ашшӗне те итлемесен, кам сӑмахне итлемелле тата?

Что ей теперь одной: матери нет, если и отца не будет слушаться, кого же тогда и слушать?

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен шӑпи хӑйӗннинчен лайӑхрах пуласса амӑшӗ чун пек кӗтетчӗ, ӗненетчӗ…

И верила, что на долю Селиме непременно выпадет больше счастья, чем досталось ей…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен, пӗлессӳ килсен, хӑйӗн шӑпи пысӑка ӗмӗтлентерет.

У Селиме, коль хочешь знать, на роду написана лучшая доля, чем в нищете жить.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен ашшӗ-амӑш ҫук-и?

— Иль у Селиме нет отца-матери?

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук-ха Селимен ун пекки, — аллине сулчӗ Шерккей.

— Да нет пока у Селиме такого! — отмахнулся Шерккей.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пӗр-пӗрне хисепленине Селимен амӑшӗ те сисет; ҫамрӑксене хаяр сунмасть вӑл: ҫулӗсене кура ҫавӑн пек пулмалла та.

То, что они неравнодушны друг к другу, понимала и мать Селиме и желала им только добра: самое время молодым влюбляться.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен пит-куҫӗ сисмен хушӑра пӗҫерте пуҫларӗ, хӗрлӗ сӑн карса илчӗ ӑна.

Краска прилила к щекам Селиме.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен сӑмахне илтнӗ Тухтар пӗр вӑхӑта аптраса ӳкнӗ пек пулчӗ.

Услышав признание Селиме, Тухтар в первые минуты не соображал ничего.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен вӑрӑм куҫ хӑрпахӗ час-часах сиккелесе илчӗ.

Длинные ресницы Селиме быстро-быстро задвигались вверх-вниз, вверх-вниз.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимен те пит-куҫӗ вӗрилене пуҫларӗ…

Кровь прихлынула и к щекам Селиме.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пикесем, пӗр-пӗрне куҫран пӑхса, йӑл кулчӗҫ те, мӗн хушнипе Селимен те ирӗксӗрех килӗшмелле пулса тухрӗ.

Девушки, переглянувшись, улыбнулись, и Селиме смирилась с порученной честью.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗччен чух, куҫа-куҫӑн кашкӑр курсан, Селимен кӑна мар, арҫынсен те сехри хӑпать, — терӗ вӑл хута кӗрсе каланӑ май.

— Не то что у Селиме, у любого мужика сердце бы остановилось, встреться он с волками с глазу на глаз, — укорила она мужа за равнодушие.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех