Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗшенмеллипех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнтӗркеврен тухас тесе лӑштӑр-лӑштӑр силленетӗп, анчах тата хытӑрах вӑйсӑрланатӑп, унтан, ӗшенмеллипех ӗшенсе ҫитнӗскер, пуҫӑма аллӑмсем ҫине ӳкертӗм.

Я сделал попытку встряхнуться, но ослабел еще более и, в состоянии полного изнурения, уронил голову на руки.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Эпӗ ӗшенмеллипех ӗшенсе ҫитрӗм.

Устав,

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ӑҫта, мӗнле пӑрӑннине йывӑррӑн асӑрхаса ҫапкаланса пыратӑп, тепӗр чухне хама ҫӗр тӗпне анса кайнӑн туятӑп, мӗн пирки шухӑшланине япӑх ӑнланатӑп, хамшӑн хам ют пулнӑн утатӑп; тӑвӑрлӑхра, ҫутӑра та шӑплӑхра сӗтӗрӗнсе ҫӳрев вӗҫленессе шанса ӗшенмеллипех ӗшентӗм.

Я блуждал, с трудом замечая, где, как поворачиваю, иногда словно проваливался, плохо сознавал, о чем думаю, и шел, сам себе посторонний, уже устав надеяться, что наступит конец этим скитаниям в тесноте, свете и тишине.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӗҫ вӗҫленессе кӗте-кӗте Груббе кунта ӗшенмеллипех ӗшенсе ҫитнӗ.

Там Груббе уже изнемог, ожидая конца.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫӗр ай ҫумӗнчи тӑпрана ҫӗрӗпех сарайне кӑларнӑран пурте ӗшенмеллипех ӗшенчӗҫ, тепӗр чухне вӗсен шухӑшӗсем те арпашаҫҫӗ.

Ночь, вся потраченная на уборку лома из подкопа, так вымотала работающих, что их мысли временами мешались.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ӗшенмеллипех ӗшеннӗ ҫынсен ҫурма мӗлкисем урисенчен пуҫласа пуҫӗсем таранчченех тирпе витӗннӗ; вӗсем ӗнтрӗкри юр шурӑлӑхӗнчи уҫӑмсӑр хура ҫунасем тавра утса-чупса кумаҫҫӗ — шартлама ташлаттарать.

Истомленные, полуживые тени людей, закутанных в меха с головы до ног, бродили вокруг саней, мягко черневших на сумеречной белизне снега.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Дарль кунӗпе ӗҫлет, ӑна каҫхи сакӑр сехетре кӑна яраҫҫӗ, вара тин вӑл, ӗшенмеллипех ӗшеннӗскер, хӑйӗн пӳлӗмне анать — каҫхи апат тума тата чей ӗҫме.

Весь день Дарль был занят, его отпускали не ранее восьми вечера, когда, измученный, он приходил в свою комнату — ужинать и пить чай.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Вӑл ҫӗкленчӗ; ӗшенмеллипех ӗшеннӗрен, хурлӑха пула пуҫӗ ҫаврӑнать; ӑна илтменскерпе, илтме мехел ҫитерейменскерпе ӳчӗпе те пулин ҫывӑхрах пулас йӳтӗмпе хӗр хӑйӗн сивлек кӗпин ҫӳлти тӳмисене вӗҫертрӗ, унтан тӗмескерен ҫара кӑкӑрӗпе таччӑн та ачашшӑн лӑпчӑнчӗ, — ҫав тери тачӑ — унӑн тутипе пичӗ те тӑпрана перӗнеҫҫӗ.

Она встала, с головой, кружившейся от изнурения и печали, расстегнула верхние пуговицы мрачного своего платья, чтобы хотя телом быть ближе к тому, кто не слышал и не мог слышать ее, и, склонясь к насыпи, крепко, нежно приникла к ней нагой грудью, — так крепко, что губы и лицо ее прижались к земле.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех