Шырав
Шырав ĕçĕ:
ӑраскална (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
(Эсӗ ӑраскална пула ҫех шурӑ пӳртре пурӑнатӑн.что только благодаря судьбе мальчик оказался в поповском доме,
Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
«Ну, юрӗ-ҫке, ыран куратпӑр. Ӑраскална ан айӑпла».
XXXIX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.
Ҫӳре, Ӑраскална шыра, тен, тупӑн.
IX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.
Эх, Джим, эсӗ хӑвӑн ӑраскална, мана чи малтан тупнишӗн тав туса пиллӗн! — терӗ.Ах, Джим, ты будешь благословлять судьбу, что первый нашел меня!.. —
XV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Страницăсем:
- 1