Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ан-н-неҫӗм! — кӑшкӑрса ячӗ те хӗр тайӑлса-тайӑлса кайрӗ, аллинчи ҫӗмренӗ те, уххи те ҫӗре ӳкрӗҫ, анчах вӑл хӑй учӗ ҫинче тытӑнса тӑрайрӗ, каллӗ-маллӗ туртӑнса илчӗ те ун ӑмри ҫине выртрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑшал сасси // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ӑмри ун чӗркуҫҫи патне ҫитиех усӑнса аннӑ, кӗлетки вӑрӑм, тӗреклӗ; хӑй хӗлӗх пек тӳррӗн туртӑнса тӑрать.

Подгрудок его свисал до колен, длинный корпус, могучий и плотный, был вытянут, как струна.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лаши, мӑйне авса, ӑмри ҫинчи мускул ҫыххи ҫумне сӗркеленсе тутине хыҫать.

Конь бочит голову, изогнув колесистую шею, чешет морду о связку грудных мускулов.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӑй сыппинчи тарласа кайнӑ хура та тарӑн лупашкасем кӗсри сывланӑ май вылянса тӑраҫҫӗ, хӑйӗн мӑйӗнчен юр ҫине тата ӑмри ҫине юн юхать.

Запотевшие у кострецов впадины, черные и глубокие, ходили в дыханье, с шеи на снег и на круглые шишки грудных мускулов текла кровь.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.