Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чи хӳхӗм тетти — шур чечекли ура айӗнче ҫатлатрӗ.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 85-86 с.

Мишень ӳкмерӗ — Етре ҫатлатрӗ чӑтлӑхра.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Горнӑн виҫӗ пульли ҫулҫӑсен хушшинче ҫатлатрӗ.

Три пули Горна защелкали в листьях.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Юлашки кӑмрӑк ҫатлатрӗ те самантлӑх ҫиҫкӗнчӗ, хӗртнӗ тимӗр тӗсне куҫса вӗрие пула пӗтӗрӗннӗ ҫывӑхри тунасене ҫутатрӗ, унтан сӳнчӗ.

Последний уголь, потрескивая, разгорелся на одно мгновение, приняв цвет раскаленного железа, осветив ближайшие, свернувшиеся от жары стебли, и померк.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Мастер аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ, хӑйне пулӑшма чӗнме тӑчӗ, анчах шывпа чыхӑнса кайрӗ те ҫемҫе купарчипе тимӗр плитасем ҫине ҫатлатрӗ.

Мастер вскинул руки, хотел позвать на помощь, но захлебнулся и грохнулся мягким задом на железные плиты.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ракетница типпӗн ҫатлатрӗ те — тӳпере икӗ ракета чалтӑртаттарса ҫуталса кайрӗҫ.

Сухой треск ракетницы — и в небе вспыхивают два рассыпчатых зеленых огня.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ часрах васкаса тӗллерӗм те персе ятӑм; манӑн пуля пӗр йывӑҫа пырса ҫатлатрӗ.

Хлоп! — слышу: шлепнулась об дерево моя пуля.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхатӑп: ҫатлатрӗ хайхискер чул ҫине, пӗр вӑхӑт хушши нимӗн хускалмасӑр выртрӗ, унтан сасартӑк сиксе тӑчӗ те тинӗс хӗрнелле такӑлтатрӗ.

Смотрю, шлепнулся птенец на камни, полежал некоторое время неподвижно, а потом встал и тихонечко заковылял к воде —

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Вӑл ҫапни янӑравсӑр ҫатлатрӗ, Михайло аллисемпе хӑлаҫланса илчӗ, тайӑлса кайрӗ, анчах становой ӑна иккӗмӗш хут ҫапса ҫӗре ӳкерчӗ те, ун тавра сиккелесе, мӗкӗрсе, Рыбина кӑкринчен, аякӗсенчен, пуҫӗнчен урисемпе тапа-тапа хӗнеме тытӑнчӗ.

Тупо хлястнул удар, Михаило покачнулся, взмахнул рукой, но вторым ударом становой опрокинул его на землю и, прыгая вокруг, с ревом начал бить ногами в грудь, бока, в голову Рыбина.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ромашов сывлӑш хаяррӑн чӑвӑшлатса шӑхӑрттарнине кӑна илтсе юлайрӗ, тӑм кӗлеткен ҫӳлти пайӗ ҫавӑнтах ҫӗр ҫине ҫемҫен те йывӑррӑн тӗшӗрӗлсе ҫатлатрӗ.

Ромашов слышал только, как пронзительно свистнул разрезанный воздух, и тотчас же верхняя половина чучела мягко и тяжело шлепнулась на землю.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫат! ҫатлатрӗ ҫиҫӗм – вӗсен пӳрт тӑрринчех пуль, унӑн хӑлхи янӑраса кайрӗ…

Сверкнула молния - наверное, прямо над их домом, у нее зазвенело у ушах...

Ҫиҫӗм Натюш // Людмила Сачкова. Людмила Сачкова