Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мерченпе Кӗмӗлпи, йӗтӗн ҫиппинчен тӗртсе тунӑ сӗлкӗ ҫине пуҫламан ҫӑкӑр хурса, Кантюк умне пырса тӑчӗҫ, тайма пуҫӑм парса, вӗсем ҫакӑрне сӗлки мӗнӗпех туй хуҫине тыттарчӗҫ.

Мерчень и Кемельби, неся на тонком холщовом полотенце непочатый каравай хлеба, подошли к Кандюку, опустив в поклоне головы, и вручили хлеб свадебному голове.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.