Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл шупка санлӑ, ҫавӑрӑнӑҫуллӑ пӳрнисемпе хӑйӗн тутлӑ шӑршӑ кӗрекен ҫӳҫӗ ӑшне шпилькӑсем тирсе мана вӗрентетчӗ:

втыкая ловкими розовыми пальцами шпильки в свои душистые волосы, она поучала меня:

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл вӑлта хулли пек ҫавӑрӑнӑҫуллӑ, анчах вӑйсӑр ачаччӗ.

Выносливый — как дубленая кожа, но сил маловато.

III // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Ҫителӗклӗ таранах ҫавӑрӑнӑҫуллӑ мар галерӑсем ансаттӑнах шыв айӗнчи чулсем ҫине пырса тӑрӑнса ҫӗмӗрӗлме е ашӑка ларма пултарнӑ.

Приходилось плыть среди множества мелких и скалистых островков; недостаточно проворные галеры легко могли разбиться о подводные камни или сесть на мель.

Ҫула пӳлсе хунӑ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.