Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пухӑннӑ вунпӗр тенкӗ те аллӑ ултӑ пус укҫа та ҫавӑнтахчӗ…

Куҫарса пулӑш

Чуну таса пулсан // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 102–136 с.

— Тутӑрпа чӗркенӗччӗ, кӑранташпа ҫырса пымалли пӗчӗкҫӗ кӗнеке те ҫавӑнтахчӗ, — кулянса мӑкӑртатрӗ Димка, кӗсйисене ухтарса.

— В платке у меня был завязан в узелок, и записная книжка там, — жалобно бормотал Димка, шаря в карманах.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тимӗрҫӗ хӗрӗ те ҫавӑнтахчӗ пулас.

Кажется, дочку кузнеца, да-да…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Авдотья Маркелова та Хуркайӑк ҫине чалӑшшӑн пӑхма пӑрахрӗ ун чух, мӗншӗн тесен унӑн Василий Куприяновичӗ те ыттисем ӑҫта, ҫавӑнтахчӗ, вӑл та, Петӗр пек, пӗр-пӗр паллӑ мар пӗчӗк ял патӗнче пуҫне хума пултарнӑ-ҫке.

Авдотья Маркелова не косилась подозрительно на Журавушку, потому как ее Василий Куприянович был там, где были все, и мог так же, как Петр, сложить голову свою возле какой-нибудь безвестной деревеньки.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӗрачан ашшӗ те ҫавӑнтахчӗ, тӗрӗксем ашшӗне ҫыхса пӑрахрӗҫ.

И на глазах у ее отца, которого они связали.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.