Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Арӑм аллисене ҫавракалатса тутисем патне тытрӗ, мӗнпур вӑйран кӑшкӑрса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

Чӑтӑмлӑхӑн та вӗҫӗ пур // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Ну, мӗнле? — кӗтмен ҫӗртен ыйтрӗ хӗрарӑм, янахне ҫавракалатса хайӑр тӑрӑх тӑват уран упаленекен ҫын.

Куҫарса пулӑш

I. Пӗр каҫхине // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

— Ҫапла каласа, Арҫен, пуҫа сиплеме ку та кайӗ-и, тенӗ пек, стакана ша! ӳпӗнтерчӗ, хыҫҫӑнах шанк! хытса, куҫне ҫӳреме чарӑннӑ ал сехечӗ пек ҫавракалатса ячӗ те хулпуҫҫийӗсене вӑнк! сиктерсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Ула Тимӗр еннелле ҫавӑрчӗ, куҫне чарса, тимӗр бильярд шарикӗ пек ҫавракалатса ячӗ, вара тавара хакран кӑларнӑ йӑтмарҫӑ патнелле вирхӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ула Тимӗр ик ал тупанне ҫӑварӗ патне ҫавракалатса пӗрлештерчӗ те пӗтӗм чунне, ӑш-варне привод чӗнӗ пек карӑнтарса янратма пуҫларӗ:

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Тен, каялла таврӑнмарӗ-ши, тесе, куҫҫульне ҫӑта-ҫӑта, Ула Тимӗрпе Полина хӑнара пулнӑ киле те вӗтсе ҫитрӗ, унта, сехӗрленнӗ аптравлӑ куҫӗсене ҫавракалатса: «Владимир Петровичпа Полина Никифоровна пирӗн патран чиперех тухса кайрӗҫ», — терӗҫ ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Кучерӗ, хӗрлӗ питҫӑмартиллӗ, ҫӳҫне ҫавракалатса каснӑ, кӑвакрах тӗслӗ сӑхман тата така тирӗнчен ҫӗленӗ лутра ҫӗлӗк тӑхӑннӑ, пилӗкне чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ ҫамрӑк, унпа юнашар танлӑн ларса пынӑ.

Кучер, молодой краснощекий парень, остриженный в скобку, в синеватом армяке и низкой бараньей шапке, подпоясанный ремнем, почтительно сидел с ним рядом.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Сӑмах калас умӑн вӑл хӗп-хӗрлех танӗ пек питҫӑмартийӗсене тата ҫавракалатса мӑкӑртататчӗ.

Перед тем, как сказать слово, она надувалась, еще более округляя почти багровые щеки.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Студента вӑл айккисене ҫавракалатса тунӑ куб формиллӗ пӗр аппаратне пачӗ.

Она передала студенту один из аппаратов кубической формы, с закругленными ребрами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн ҫаврӑнӑҫуллӑ пӳрнисем хушшипе тӗрлӗ тӗспе ӳкернӗ ӳкерчӗксем вӗлтлетсе иртеҫҫӗ: ракетлӑ пассажир самолечӗсем, глянцӑллӑ хут ҫине сӑрланӑскерсем, кӗренрех тӗслӗ йӗр хӑварса вӗҫеҫҫӗ; тӑррине ҫавракалатса тунӑ кӑвак тӗслӗ тепловозсем вӑшлатса иртеҫҫӗ, лутра автобуссем хыттӑн каяҫҫӗ, шыв ҫийӗпе ҫав тери пысӑк глиссерсем шӑваҫҫӗ; страница тӑршшӗпех пӗр ҫын ертсе пынипе ӗҫлекен автоматла станок ӳкерсе хунӑ; Алтай сӑрчӗсенчен карнӑ пысӑк вольтлӑ магистральсен бронзӑран тунӑ провочӗсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ; тинӗс тӗпне батисфера антараҫҫӗ…

Под ее проворными пальцами мелькали красочные, разноцветные рисунки: проносились ракетные пассажирские самолеты, оставляя за собой оранжевый след, навсегда застывший на глянцевитой бумаге; бежали голубые обтекаемые тепловозы, приземистые автомашины, скользили по воде гигантские глиссеры; тянулась через всю страницу автоматическая линия станков, управляемая одним человеком; блестели бронзовые провода высоковольтных магистралей постоянного тока, тянувшихся с гор Алтая; опускалась батисфера на морское дно…

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӳҫсӗр старик, пӑхӑр тӗслӗ куҫӗсене темле килӗшӳсӗр ҫавракалатса, Петр ҫине пӑхрӗ те, юриех аллине сарлакан сулса, сӑхсӑхса илчӗ.

Безволосый старик, нехорошо округлив медные глаза, посмотрел на Петра и размашисто, с явной нарочитостью, перекрестился.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Чулсенчен ҫавракалатса тунӑ япаласем кӑсӑклӑ.

Интересны круглые строения из камней.

Кури Чу юханшыв // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5426-%D0%9A% ... D0%B2.html

— Мӗн? — ыйтрӗ Валерий, ывӑҫ тупанне ҫавракалатса хӑлхи патне тытрӗ.

— Что? — приставляя ладонь к уху, переспросил Валерий.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унпа юнашар хӗрлӗрех тӗслӗ пысӑк кӗреҫе сухаллӑ, ҫавӑн тӗслех ҫавракалатса каснӑ ҫӳҫлӗ пӗр хӗрӗх ҫулхи хресчен, илемлӗ те вӑйлӑ ҫын тӑрать.

Рядом с ним стоял крестьянин лет сорока, богатырь, красавец, с большой окладистой рыжей бородой и такими же волосами, подстриженными в скобку.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кудинов кирек хӑҫан та сӑпайлӑ тумланса ҫӳренӗ, ҫӳҫне ҫавракалатса кастарнӑ, курпунтарах кӗлеткеллӗ те калаҫнӑ чух васкасарах тӑрӑлтатакан ҫын пулнӑ.

Кудинов всегда скромно одевался, носил длинные, в кружок подрезанные волосы, был сутуловат и скороговорист.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришатка ҫӳҫне ҫавракалатса — казакла — кастарчӗҫ.

Постригли Гришатке голову вкруг — по-казацки.

Ҫӗнӗ ҫӗрте // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Иван Алексеевич Атепин мӗнле калаҫнине ҫав тери тӗрӗс витлесе кӑтартрӗ, вара Давыдка чӑтайманнипе, ҫӑварне ҫавракалатса, кулса ячӗ, анчах та Валет пит-куҫне шӑртланса ӳкнӗ пек хускантарса илнине курчӗ те шӑпах пулчӗ.

Иван Алексеевич так похоже передразнил Атепина, что Давыдка, округлив рот, пустил короткий смешок, но, глянув на язвительную мину Валета, смолк.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ачасем партӑсем хушшине вырнаҫса ларсан, пӗр преподавателӗ сӑмсине сӗтел ҫинче выртакан пысӑк хут тӗрки ҫине чикрӗ те, кашни сӑмахне ҫавракалатса, татса, илемлӗ каларӗ:

Как только мальчики расселись по партам, один из преподавателей тотчас уткнул нос в большую бумагу на столе и произнес, прекрасно, отчетливо, кругло выговаривая каждое слово:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949