Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫаранлӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапах та Атӑлӑн ҫумӗнчи чӑвашсем Ыйтасшӑн патшаран ҫаранлӑ утравсем: Вырӑс улпучӗсем туртса илнине, Тата мӑнастирсем ҫӑлса пурӑннине.

Куҫарса пулӑш

V. Майра Патша // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Чир ҫинче, шыв илекен ҫаранлӑ улӑх ҫинче — лӑпкӑ та ҫап-ҫутӑ кун варкашса тӑрать.

Тих и светел был день над Чиром, над заливными лугами.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫаранлӑ ҫыран ҫумӗнче пӗчӗк ҫутӑ шӑвать, унтан шыв ҫине ҫинҫешке хӗрлӗ пайӑрка тӑсӑлать, — унта пулӑҫӑ пулӑ тытать, анчах ун ҫине пӑхсан — пайӑрка тӑсӑлать, шыв ҫине пӗлӗтрен пӗр тӑлӑх ҫӑлтӑр анса, шыв ҫийӗпе вутлӑ чечек пек ярӑнса ҫӳрет тесе шухӑшлама пулать.

Под луговым берегом плавает огонёк, от него, по воде, простирается острый красный луч — это рыбак лучит рыбу, а можно думать, что на реку опустилась с неба одна из его бесприютных звёзд и носится над водою огненным цветком.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Анчах вӑл тайлӑм тӑрӑх ҫӳле улӑхсан, унӑн куҫӗ умне каллех уй-хирлӗ, вӑрманлӑ, ҫаранлӑ айлӑмах тухса тӑрать.

Но если он поднимется по склону наверх, перед его глазами окажется та же равнина с полями, лесами и лугами.

1. Тусем ҫинче мӗн курма пулать // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Симӗс ҫаранлӑ улӑхра ҫын чунӗ те ҫук.

Ни души не было на зеленой луговой пойме.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫаранлӑ йывӑҫсем инҫене тӑрса юлнӑ Дон ҫинчи пекех пӗр чӗлхеллӗн ҫилпе пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ.

И нагие деревья одинаковым языком шептались с ветром, так же как и там, в покинутой далекой Донщине.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех