Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ял старости Элюкка, шыҫнӑ янахне аллипе тытса, Ҫанат умне пырса тӑчӗ.

Деревенский староста Элюкка, держась за припухлый подбородок, подошел к Сянату, спросил:

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халӑха чӗнсе пуҫтаракан Шӑрттан Имечӗпе Ҫанат та ҫитрӗҫ.

Наконец пришли созывавшие народ Имет с Сянатом.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑрттан Имечӗпе хӑрах алӑллӑ Ҫанат ял халӑхне, ӑшӑ вырӑнтан вӑратса, тимӗрҫӗ лаҫҫи патне пуҫтарӑнма евитлесе тухрӗҫ.

В этот ранний час Шырттан Имет и однорукий Сянат сгоняли с теплых постелей сонных утламышцев — приглашали на деревенский сход к кузнице.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӑҫта пуҫтарӑнмалла пулать? — ыйтрӗ Ҫанат.

— Где станем собираться-то? — уточнил Сянат.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗлейместӗн-ҫке вӗсене, — сӑмаха кӗчӗ Ҫанат та, — те инҫете кайнӑ-ха вӗсем, те ҫывӑха.

— Да, от них не жди хорошего, — вступил в разговор Сянат, — знать бы, далеко они поехали или близко?

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат та курман иккен ӑна.

Но Сянат замотал головой: нет, не видел…

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат, ӳсӗркелесе, чӗлӗмне тивӗртсе ячӗ.

Сянат раскурил трубку и закашлялся.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат, тем асне илес пек аяккинелле пӑхса, чӗлӗмне шаккарӗ те Савантей еннелле вӑртах ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Сянат, будто припоминая что-то, посмотрел в сторону, вытряхнул трубку и резко обернулся к Савандею.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Сянат облегченно вздохнул.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук-ҫке, — тинкеререх пӑхрӗ кӗсйинчен кукӑр чӑпӑклӑ чӗлӗмне кӑларнӑ Ҫанат.

— Да нет вроде, — старательно вглядываясь в темноту и извлекая из кармана трубку с изогнутым чубуком, отозвался Сянат.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Канӑҫ ҫук иккен сана ҫӗрле, Ҫанат шӑллӑм?

— Нет тебе покою ни днем ни ночью, братец Сянат?

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат, пушӑ ҫаннине суллантарса, урамра васкамасӑр уткаласа ҫӳрет.

Сянат не спеша прохаживался вдоль улицы, размахивая пустым рукавом.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.