Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярапа сăмах пирĕн базăра пур.

ярапа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Турпаспа тӗртнӗ пиҫиххисен яраписем тӑватшар хутлӑ, кашни хутӗнче тӑватшар ярапа — пурте шӑрҫаллӑ.
К пояскам, тканым на дощечках, пришивались кисти в четыре яруса, по 16 небольших кисточек с белыми бисеринками на конце каждой ниточки.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Пир татӑкӗнчен тата тӗрлӗ шӑрҫаран хайланӑ яркӑчсене пиҫиххирен ҫакса янӑ, вӗсен вӗҫӗсене ярапа е ҫӳҫе тытса капӑрлатнӑ.
Куҫарса пулӑш

Анат енчи чӑвашсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Ҫӳҫеллӗ пурҫӑн тутӑр варрине хӗрлӗ ҫӑлтӑр ҫӗлерӗҫ, йӗри-тавра тӗрлӗ тӗслӗ хӑюсем ҫыпӑҫтарчӗҫ, ярапа ячӗҫ.
Куҫарса пулӑш

2 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Хура калпак таврашне, Хура калпак таврашне Вуник ярапа яртартӑм.
Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш пайӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Саркаланса тӑрать вара шӑрҫа ярапа, чӑмӑрккасем шӑрҫана усӑнма памаҫҫӗ.
И раскидывается кисть, шарики не дают бисеру упасть.

Шӑрҫа ярапа илемлӗ пулӗччӗ, анчах шӑрҫа ҫӗрелле йывӑррӑн усӑнать.
Хороши были бы бисерные кисти, но они тяжелы.

Ярапа пуҫламӑшӗнче — икшер е виҫшер ҫутӑ шӑрҫа.
В начале кисти вдевали по две-три крупные бусины, жемчужины.

Шӳлкеме ҫыххин вӗҫӗсенче икшер ярапа пулнӑ.
У пояса к шюльгеме на концах по две кисточки.

Турисен нумай тӗслӗ пурҫӑн ҫипсенчен тӗртнӗ пиҫиххийӗн пурҫӑн ярапа.
Свои многоцветные и широкие пояса верховые чуваши украшали кистями из шелка.

Унтан эпӗ лутра пукан евӗрлӗ япала турӑм, ун ҫумне пистонпа авӑрланӑ пӑшал ҫирӗплетсе лартрӑм, уҫса лартнӑ курокӗнчен ярапа ҫакса ятӑм.
Затем я сделал что-то вроде низкого стула, прикрепил к нему ружье, заряженное пистоном, и повесил кисть на взведенный курок.

Сократ ятлӑ хур // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кайран Сократ ӑҫта та пулин ярапа ҫакӑнса тӑнине курсанах ӑна сӑмсипе турткалама тытӑнатчӗ.
Потом Сократ, увидев, что где-то висит кисть, начинал дергать ее носом.

Юлашкинчен, Сократ хӑй сӑмсипе ярапа ҫумне тӗкӗннӗ хыҫҫӑн ҫеҫ ҫӑкӑр татӑкӗ илме пултарни ҫинчен аванах ӑнланса илчӗ.
Наконец, Сократ усвоил, что только после того, как он прикоснулся носом к кисти, он мог взять кусок хлеба.

Сократ сӑмсипе ҫав ярапа ҫумне тӗкӗнсенех вӑл манран пӗр татӑк ҫӑкӑр илетчӗ.
Как только сократ прикасался носом к кисти, он получал от меня кусок хлеба.

Вӑл ярапа ӑшӗнчи ҫӑкӑра сӑхса ҫиме пуҫларӗ.
Он стал клевать в кисти хлеб.

Унӑн пуҫӗ ҫинче хӗп-хӗрлӗ ярапа, вал мӗнрен те пулин тӗлӗннӗ чухнехи пек ҫӳлелле вирелле тӑчӗ.
У него на голове был красный хохолок, который вставал дыбом, когда он чему-нибудь удивлялся.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинон калпакӗ ҫинчи ярапа вирелле тӑчӗ, хӑй хӑранипе чуть ҫеҫ шыва йӑванса каймарӗ.
У Буратино дыбом встала кисточка на колпаке, он едва не свалился в воду от страха.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӳхӗм ярапа…
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Трибуна ҫине вӑл мӑнаҫлӑн, хӑйӗн тивӗҫне туйса, хӑпарчӗ; симӗс ярапа ярса илемлетнӗ ҫуркуннехи ҫӳхе мулаххайне хыврӗ, унтан вара шӑпланнӑ халӑх ҫинелле тинкерсе пӑхса илчӗ.
Поднялся он на трибуну степенно, с чувством собственного достоинства, снял с головы легкий весенний малахай, украшенный зеленой пушистой кисточкой, внимательно осмотрел притихших людей.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫул ҫинче ҫурхи сывлӑшпа, хӗвелпе ӳсӗрӗлнӗ вӑрӑм ураллӑ кӑнттам пӑру, хӑлхисене хупах пек сарса пӑрахнӑ та, ярапа вӗҫлӗ хӳрине килӗшӳсӗр ҫӳлелле тӑратса, сиккелесе ҫӳрет.
По дороге скакал, опьяненный солнцем, весной и воздухом, неуклюжий длинноногий теленок; расставив уши лопухами и нелепо задрав хвост с кисточкой на конце.

Хыпарҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Аслӑ урамӑн вӗҫӗнче китанда — саплӑклӑ, тӗсӗ кайнӑ шӑналӑк карнӑ, шӑналӑк вӗҫне татӑк-кӗсӗк ярапа янӑ наҫилкка, — курӑнса кайрӗ.
В конце главной улицы показалась китанда — носилки с заплатанным пологом из дешевой выцветшей ткани, обшитой рваной бахромой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика