Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытларахра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Валет хӑпӑл-хапӑл тӑчӗ те, таркӑнсем иккӗшӗ те малалла, ҫухрӑм ытларахра курӑнакан вӑрман еннелле, вирхӗнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапӑҫу кунтан хӗрӗх ҫухрӑм ытларахра, хӗвелтухӑҫӗнче пыратчӗ, халь акӑ кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ телейпе хӗпӗртесе ӳкнӗ ҫынсем мӗн пӗлтереҫҫӗ.

Борьба шла в сорока километрах восточнее, и вдруг это деловитое заявление, спокойно прозвучавшее из смятенной, оглушённой своим неожиданным счастьем толпы.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Виҫӗ совет салтакӗн пурнӑҫӗ епле тулли пулсан та, вӗсене тӑватӑ ҫӗршыв урлӑ е икӗ пин километр ытларахра выртакан тӑван ҫӗршывӑн Хӗрлӗ Ҫарне ҫитес шухӑш тунсӑхлатнӑ.

Но как ни полна была напряжённой борьбой жизнь троих оставшихся в живых русских солдат, их всё время не покидала мысль пробиться к своим и вернуться в Советскую Армию, от которой отделяли их тогда четыре страны и больше двух тысяч километров.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Эпир ҫырантан инҫетре: вунултӑ-ҫирӗм е татах та ытларахра пулӗ.

Мы далеко от берега: километров шестнадцать — двадцать, а то и больше.

Юлташсем инкек кураҫҫӗ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Юланут кунтан пӗр миля ытларахра пулнӑ-ха, анчах шанчӑклӑ тарҫӑ ӗнтӗ вӑл хӑйӗн хуҫи пулнине палласа илчӗ.

Всадник был еще на расстоянии больше мили, но верный слуга уже узнал в нем своего хозяина.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Валентина сӑмахӗнчи чеелӗхе туйса илчӗ вӑл, ун ҫине пӑхрӗ, кулакан чакӑр куҫӗсене курчӗ, вара ҫулталӑк ытларахра ҫак сӑмахсене вӑл ӑна хӑйне каланине аса илчӗ те йӑл кулмасӑр тӳсме пултараймарӗ.

Он уловил лукавство в тоне Валентины, посмотрел на нее, увидел смеющиеся карие глаза, вспомнил, что эти же самые слова он твердил ей больше года назад, и не смог не улыбнуться.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех