Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ну, Митенька, ҫырса пӗтер, — терӗ вӑл ҫинҫе сассипе, хреснай ывалӗн ӗҫне пӑхса.

Куҫарса пулӑш

Экзамен // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Анне, пирӗн пата темӗнле палламан хӗрарӑм килет! — ывалӗн уҫӑ сасси шухӑшран «вӑратрӗ» ӑна.

— Мама, к нам идет какая-то незнакомая женщина! — разбудил ее из мыслей звонкий голос сына.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл витререн шыв ӑсса илчӗ те ывалӗн питне, юнланнӑ кӑкӑрне, хыткан ҫурӑмне ҫума тытӑнчӗ.

Она набрала из ведра воды и принялась мыть лицо, окровавленную грудь, худенькую спину сынишки.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Никифор Семенович сӗтел ҫинче ҫунакан лампа ҫине, ывалӗн ҫывӑрса тӑранайман, шурӑхнӑ, анчах телейлӗ сӑн-пичӗ ҫине пӑхрӗ те тимлӗн итлеме тытӑнчӗ.

Никифор Семенович поглядел на забытую, горевшую на столе лампу, на заспанную, бледную, но бесконечно счастливую физиономию сына и только тут прислушался…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.