Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Дон тӑрӑх таҫта инҫетре, Усть-Хопертан леререхре пулас, тупӑсем хӗнтӗртетни тата питӗ хуллен (хӑлхана шӑннӑ ҫӗр ҫумне тытса итлеме тиврӗ) пулеметсем тӑкӑртатни киле-киле илтӗнчӗ.

Слышно было по Дону, как где-то, не ближе Усть-Хоперской, глухо гудели орудия и совсем тихо (нужно было припадать ухом к промерзлой земле) выстрачивали пулеметы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утсем тулхӑрни, баркӑсем хӗнтӗртетни илтӗнет, ҫав енченех лаша тарӗн шӑрши хумлӑн-хумлӑн вӑркӑшса килет.

Пофыркивали лошади, громыхали барки, даже запах конского пота доносило оттуда.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.