Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унти йӗрсем шыв юхӑмӗ пек кумаҫҫӗ; нӑшлатакан, ҫӑмламас пысӑк сӑмса шӑтӑкӗсене тата ҫав тери хитре мар, ҫав вӑхӑтрах кӑмӑллӑ физиономи ӗренкинчи акӑш-макӑш темӗнле ҫӑмӑлттайлӑха-ҫиллӗхе ҫеҫ ас туса юлтӑм.

Черты эти перебегали, как струи; я припомнил лишь огромные дыры хлопающих, волосатых ноздрей и что-то чрезвычайно ветреное во всем складе пренеприятной, хотя добродушной, физиономии.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.