Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫавӑн пек уроксенчен пӗринче Шупашкарти 7-мӗш каҫхи вӑтам шкулта химипе биологи вӗрентекен Старостин Александр Григорьевичран вӗренекенсем ҫапла ыйтрӗҫ: — Хисеплӗ учителӗмӗр!

Куҫарса пулӑш

Тинӗс ҫуран ҫарӗнче ҫапӑҫнӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 4–8 с.

 — «Эпӗ, аслӑ совет халӑхӗн ывӑлӗ, хамӑрӑн ҫулпуҫӑмӑрпа учителӗмӗр Сталин юлташ чӗннӗ тӑрӑх, Ленинград облаҫӗнчи партизансен ретне хам ирӗкпе тӑрса, хамӑн Тӑван ҫӗршыв умӗнче, паттӑр Ленин хулинчи ӗҫ ҫыннисем умӗнче нихҫан арканми партизанла сӑмах ларатӑп.

— Я, сын великого советского народа, по зову нашего вождя и учителя товарища Сталина, добровольно вступая в ряды партизан Ленинградской области, даю перед лицом своей Отчизны, перед трудящимися героического города Ленина свою священную и нерушимую клятву партизана.

XVII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Темӗнле тӗлӗнмелле япаласем ҫинчен шухӑшлатӑн, хӑвӑртрах ӳссе ҫитсе, вӑйлӑ та хӑюллӑ пулас килет, харсӑррӑн тӗрлӗрен паттӑр ӗҫсем тӑвасшӑн: сӗм тайга витӗр шӑтарса тухасшӑн, ҫӳллӗ чул тусем ҫине хӑпарасшӑн, самолетпа сенкер тӳпере вӗҫесшӗн, ҫӗр айне анасшӑн, тимӗр тӑпри тата ҫӗр кӑмрӑкӗ кӑларасшӑн, каналсем туса пушхирсене шӑварасшӑн, вармансем лартса ӳстересшӗн е заводра стахановец пулса ӗҫлесшӗн, ҫӗнӗрен тӗрлӗ чаплӑ машинӑсем тӑвасшӑн, эпӗ маттур пулнипе аттепе анне савӑнччӑр, Ольга Николаевна та хӗпӗртетӗр, хамӑрӑн чи юратнӑ тусӑмӑр тата учителӗмӗр аслӑ Сталин хӑй мана мухтатӑр.

Мечтаешь о чем-то чудесном, и хочется поскорей вырасти, стать сильным и смелым, совершать разные подвиги и геройства: пробираться сквозь глухую тайгу, карабкаться по неприступным скалам, мчаться на самолете по голубым небесам, опускаться под землю, добывать железо и уголь, строить каналы и орошать пустыни, сажать леса или работать на заводе и делать какие-нибудь новые замечательные машины.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Хамӑр учителӗмӗр тата тусӑмӑр масарӗ ҫинче эпир вӑл вӗрентнисене нихҫан та манмӑпӑр тесе, пирӗнтен кашниех, ӗмӗр тӑршшӗпех пирӗн тӑван ҫӗршыв валли пур хурлӑха кӑларса тӑракан ҫӑлкуҫа ӑна пусмӑрлакан усал вӑя — самодержавие пытарма ывӑна пӗлмесӗр масар шӑтӑкӗ алтса пырӗ тесе тупа тӑвар!

Над могилой нашего учителя и друга давайте поклянемся, что не забудем никогда его заветы, что каждый из нас будет всю жизнь неустанно рыть могилу источнику всех бед пашей родины, злой силе, угнетающей ее, — самодержавию!

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.