Шырав
Шырав ĕçĕ:
урӑхлараххи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ мана мунчара ӑнсӑртран куртӑм те е урӑхлараххи мӗн те пулин ӑсласа кӑлар.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Тӗлӗнмелли ҫук: пуҫӑмра ман ҫав каҫ малашлӑх хулисем мар, кӑшт урӑхлараххи хуҫаланчӗ.
9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Хӗрсен халь такмакӗ те урӑхлараххи — ҫӗнни, ӑна вут хуртараканни.
3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Эпӗ: урӑхлараххи ҫук-и? теттӗм.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Страницăсем:
- 1